Bu bütün gencleri mehv eder... Men bunun qarşısını almalıyam ama nece? Onları hazırki veziyyetde hebs etmek olmaz, maddenin getirilişi gelen hefteye tesadüf edir. Men onları şünhelendirmeden alternativ bir plan ireli sürmeliyem. Öz beynimle qızğın müzakire apararken arxadan gelen addım sesleri meni yayındırır. Başımı qaldırıb qarşımdakı yola baxıram. Eve çatmağıma hele texmini 200-250 metre var. İlahi yoxsa onlar artıü menden şübhelenibler ve arxamca meni öldürmeleri üçün adam gönderibler. Men addımlarımı süretlendirdikce o da süretlenir... Kelme işadetini beymimden keçirirem ve oyunculuğumun pik nöqtesine çataraq öz üreyimde ellerimi göye qaldıraraq ana, ata açın qollarınızı qızınız gelir.
Arxadakı addım sesleri daha da süretlenir be bir el menim çiynimden yapışır. Men arxaya çönerek gözlerimi yumub yere çömbelirem. Qorxudan şokda olan bedenimin özünü müdafie refleksi bura kimidir. Ağır-ağır nefes alaraq, çox çetinlikle eşidilen terzde:
-Meni öldürmeyin....öıdürme...
Qarşımdakı adam aşağı eyilerek üzüme baxır.
-Sen çox işlemekden deli olmusan?
Tanış ses... Bu ses çox tanışdı.... Üzümü ortdüyüm ellerimin barmaqlarını aralayıb qarşındakına baxıram. He indi her şey aydındı. Bu ses elbette ki tanış gelecek çünki bu Hesenin sesi idi. O teeccüb dolu baxışları ile qaşlarının birini qaldırmış digerini ise düyünlemişdi sanki.... Men onun gözlerini görenden sonra özümü tehlukesizlikde hiss etdim. Hemin o tehlükesizliyin verdiyi boşalma hissi neticesinde men ellerimi üzümden çekib yere eyleşdim. Göz yaşlarım artıq sahibine xeber vermeden özünü çöle atmışdı. Hesenin içindeki narahatlıq gözlerine yansıdı, o an menim üçün narahat olmağı meni çox sevindirmişdi. En azından meni düşünen, mene göre narahat olan bir insan var idi yer küresinde. Bunun verdiyi teselli ve tehlükesizlik hissini heç ne vere bilmezdi. Men bu narahat gözleri axırıncı defe Almaniyada atamla video görüntü vasitesile danışarken görmüşdüm. Üzerinden aylar keçmişdi ve menim buna tam ehtiyacım var

<< 1 [2] 3 4 >>