gözlerimi ona dikmiş meni niye yoldan etdiyini söylemeyini gözleyirdim. Hem, adımı da bilirdi.
"Seninle danışacaqlarım var"
"Bağışlayın, men sizi tanımıram"
"Bilirem, ancaq men seni yaxşı tanıyıram" - nefesini derdi - "Danışacaqlarımız var". Tanımadığım adam menle ne danışacaqdı ki?
"Kim olduğunuzu bilmek olar? Meni hardan tanıyırsınız?"
"Her şeyi deyecem, sadece mene vaxtını ayır"
"Bu mümkün deyil". Etiraz etsem de deyecekleri diqqetimi çekmişdi.
"Xahiş edirem, on deqiqelik". Qerarlı idi.
Şirketden beş deqiqelik mesafede olan şirin bir restorana gelmişdik. Hemin adamla üz-üze eyleşmiş, gözlerimi bir an olsun üzerinden ayırmırdım. Ele gergin görünürdü ki. On deqiqe demeyine baxmayaraq tam on-beş deqiqedir ki, qarşımda narahatlıqla terpenir. Gözleri menden başqa her yerde gezinirdi. Artıq sebrimin sonuna gelmişdim.
"Vaxtımı alırsınız" - deyince sanki indi menim burada olduğumu xatırlamış kimi gözlerini mene çevirdi.
"Xahiş edirem, meni axıra qeder dinle". Bir cavab vermedim. Çayından bir qurtum alıb boğazını temizledi. Bu qeder gerilecek ne deyecekdi?! En esası kim idi ve meni haradan tanıyırdı.
"Adım Erşaddı" - susdu ve çenesini qaşıdı - "Men...". Danış artıq!
"Men Ayazın dostuyam"
"Ne?!". Son anda elim deyen fincanı içindeki çay dağılmadan tuta bilmişdim. Bu adam ne dedi?!
"Xahiş edirem dinle!"
"Heç vaxt!". Bura qeder onun üçün gelmişdim?! Ahh! Çantamı götürüb ayağa qalxacağım zaman elini elimin üzerine qoydu.
"Dinle, xahiş edirem" - sözün esl menasında yalvardı. Qalxmaq üçün yeniden bir hemle etmeyince elini geriye çekdi.
"Suay, her şeyden xeberim var. Onun etdiklerine esla haqq vermirem. Bele davranmaqda sonuna qeder haqlısan. Ancaq, dinle, deyeceklerim vacibdi". Qarşımdakı peşmanlıq dolu baxışlar Ayaza aid olmalı idi, heç tanımadığım adama yox! Niye qalxıb getmirdim?! Bu beden niye terpenmirdi yerinden?!
"Her şeyi bilirem. İnsanlıqdan uzaq etdiyi hereketi...Heyatına nece zerbe vurduğunu tesevvür edirem". Hıh, tesevvür edir?!

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 16 >>