pencere kenarına keçdim. Bu gün baş verenler yeniden tek-tek film fraqmenti kimi gözlerim önünde canlanmağa başladı.
Ayazın dostunun dedikleri...İnanması o qeder çetin sözler demişdi ki. Heqiqeten, peşmanmıydı? Men içimdeki nifret qarışıq acıyla okeanın diger terefine sürünerken o birce qram peşmanlıq yaşamışmıydı? Adam tutubmuş meni tapmaq üçün! Ne menası var ki, baş verenlerden sonra bütün bunların! Peşman olan insan hemin gece niye meni bir başıma qoyub getmişdi?! Hıçqırıqlara boğularken yene de gözlemişdim onu. Bir ümid qayıdar deye. Onu bağışlamasam bele elimden tutub birce kelme peşmanlıq dolu bir söz deyer deye!
Dilime qehve deymeyince fincanı dodaqlarımdan uzaqlaşdırdım. Ah, bitmişdi! Geriye çevrilib fincanı şkafın üstüne qoydum. Bir-bir evin işıqlarını söndürerek otağıma gelib çıxmışdım. Üzerimi deyişib yorğun bedenimi yatağa atdım. Yuxunu en qısa zamanda geri çağırmalı idim. Çünki, sabah olduqca yorğun bir gün olacaqdı...
* * *
Nerminin butikine doğru irelileyirdim. Seher yene zengli saatdan tez oyanmış, işe biraz daha erken getmişdim. Ancaq nahardan sonra Azer bey yığıncağa hazırlaşmaq üçün zorla meni şirketden göndermişdi.
İçeri daxil olunca şüşe qapı üzerinde sallanan zınqırovların çıxardığın sese baxmayaraq mene teref dönen olmamışdı. Deyesen, müşteri olduğumu sanmışdılar. Nermin, üzerindeki xüsusi formadan satıcı olduğunu anladığım xanıma nese izah edirdi.
"Hmm! Hmm!" - deye boğazımdan ses çıxaran kimi ikisi de üzünü mene çevirdi.
"Müdürünüzü çağırın, bu ne mesuliyyetsizlikdi müşteriye qarşı" - dedim qaşlarımı çataraq.
"Müdür sene qurban" - deye Nermin mene yaxınlaşıb yanağımdan öpdü.
"Yaxşı, yaxşı bu defelik keçdim günahından" - deyince gülmeye başladı.
"Hem paltarımı göster görüm nece bir şeydi". Dünen yolda olarken bu günkü yığıcaq üçün mene öz zövqüne uyğun paltar ayırmağını istemişdim. Ona geyim meselesinde gözüqapalı güvenirdim.
"Keç otur, getirirem" - deyib yanımdan ayrılınca men de rahat kresloda eyleşdim. Çox gözel butik

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 >>