veziyyet de) hörmet elameti olaraq. Biz hemişe Rövşen qardaşa qardaş deyirdik oda heç ne demirdi bize
Xanlar. Rövşen? (Eseble ) Dememişem onun adını menim yanımda çekmiyin, siz söz qanmırsız? Dememişem?
O tipoy beyninize soxun bunu!
RÖVŞEN YOXDUR ARTIQ MEN VARAM
Elmar. Hay sen ölesen ele
Xanlar. Ne dedin sen?
Akim. Heç deyirki gedek seni narahat etmiyek
Xanlar. Onsuzda da narahat etmisiz kefime sogan dogradız redd olun gözümün qarşısından!
Elmar ve Akim klubu terk ederek maşına eyleşirler.
Elmar eseble elleriyle maşının rolunu döyecleyir.
Elmar. Alçaq biqeyret gör bize haranın cındırın başçı qoyublar
Akim. (Onun dediyinin ferqinde deyildi) heyif deyildi Qardaş (Rövşeni nezerde tutur)
Elmar. Rövşen ogul idi ee bunun kimi biqeyretin tayı deyildi
Akim. Off qardaş bizi niye bu ogracın eline verdin ee
Elmar. Tek bizi yox ee bütün işleri. Tek Xanlar küçüyünden biz gileylenmirik hame gileylenir, o gelenden ancaq pulları özüne xercleyir yardım pulları kesilib, artıq heç bir imkansıza kömek olunmur işleri önemsemir düşmen ler günde bize aid olan abyektlerden birini dagıdır. Halımız çox acınacaqlı dı.
Akim. Ne vaxta kimi bele olacaq ee
Elmar. Ne vaxt qardaş qayıtsa o vaxt Xanlar küçüyünün dövranı bitecek
Akim. O zaman heç vaxt
Elmar. Niyeki hardan bilsen?
Akim. Qardaş bu işlerden bur yolluq çıxdı, aile qurduqdan sonra and içdiki men da yoxam bundan sonra nece qayıda biler ee
Elmar. Olanları bilse qayıdar
Akim. Nece bilecek?
Elmar. Biz deyeceyik
Akim. Anlamadım
Elmar. Qarşıda anlayarsan
Elmar Akime göz vuraraq maşınl işe salır.
/////
Rövşenin evi.
Yusif. Üee üee
Rövşen ve Nezrin uşagın sesinı yuxudan oyanır, Nezrin celd uşagı qucagına alaraq sakitleşdirmeye çalışır. Ancaq ne qeder çalışırsa uşaq sakitlışmir. Nezrinin uşagı sakitleşdire bilmediyini gören Rövşen uşagı Nezrin den alır. Ancaq bunun da bir xeyri olmur uşaq aglamagına davam edir.
Yusif. Üee üeee
Rövşen. Ne olub ? Bayaqdan niye sakitleşmir?
Nezrin. İnanki

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>