vururdum.

"Suay! Dostluğumuzun xetrine". Ayaq saxlayıb ona teref çevrilince o da dayandı.

"Dostluq?" - kinayeyle dillendim. Artıq gülümsememi saxlaya bilmirdim.

"Hansı dostluqdan danışırsan?"

"Xahiş edirem, qulaq as mene. Her şeyi izah edecem". Başımı etiraz edercesine iki yana salladım. Esla!

"Menden uzaq dur" - yeniden irelilemeye başladım. Boğulurdum artıq! Onu yanımda hiss edince daha da gerilirdim.

"Getme, danışaq!". Onu eşitmemeye çalışsam da alınmırdı. Sebr kasam her an daşa bilerdi. Lenete gelesen, uzaq durun artıq! Çöle çıxınca etrafa baxınmağa çalışdım bu qaranlıqda taksi tapmaq ümidi ile.

"Suay, gözle. İzah edecem her şeyi!"

"Besdi! Sus artıq sus!" - qışqıraraq ona teref çevrildim. Bunu gözlemediyinden gözlerini döymeye başladı.

"Getme, Suay! Dayan, Suay! Danışaq, Suay! Ne qeder olar, he?!". Elimi boğazıma qoyub udqunmağa çalışdım. Esebden bütün bedenim esirdi.

"Sen!" - işare barmağımı ona doğru uzatdım - "O gece menimle danışmaq haqqını itirdin! Eşidirsen meni?! O gece itirdin!" - ses tellerim sızıldayırdı qışqırmaqdan. Hirsle geriye çevrilib derin-derin nefes almağa başladım. Zibile qalmış yerden bir taksi de keçmezmi?!

"Men...Sehv etdim bilirem. Suay" - qarşıma keçdi - "Danışıb düzeltmek isteyirem. Yalvarıram, icaze ver". Yene gic gülümseme gelmişdi mene. Bu qeder asandı yeni?! Başında beyin yerine hansı orqan yerleşir göresen?!

"Düzeltmek? Hansı birini?" - sesimdeki istehzanı yox ede bilmirdim. Bu qeder axmaqca fikri çox düşünmüşdü göresen?!

Ondan bir cavab gelmeyince yeniden men dile geldim.

"Seni dost kimi görmüşdüm. Heqiqi bir dost. En çetin günlerimde yanımda olan, mene destek veren biriydin sen. Başa düşürsen?! Bu dostdan da ireli bir şey idi menim üçün!". Ah! Deli olacaqdım! Bu deqiqe etdiyi tek şey peşmanlıqla üzüme baxmaqdı. Lenete gelesen! Eger peşman olacaqdınsa niye edirdin axı bunu?!

"Sen ne etdin bes. O gece dediyin sözler hele de qulağımda cingildeyir, Senan! Sense danışıb

<< 1 [2] 3 4 ... 18 >>