şirketde olma sebebim olan layihemi parçalara ayırıb üzüme tulladın. Qolumdan tutub istediyin yere sürüdün. Qışqırdın. Ağlatdın...!" - divara söykedim bedenimi. Bütün bunları saydıqca bir-bir canlanırdı gözlerim önünde.

"Bütün etdiklerini yaşadığın acılara bağlaya bilerem. Heqiqeten, Ayaz, bunu qebul edirem. Soyuqsan çünki sevgisiz büyümüsen, sertsen çünki sevgisiz böyümüsen, sevgisizsen çünki sevgisiz böyümüsen. Hamısı qebul edirem, Ayaz!". O susduqca eseblerim tarıma çekilirdi. Bu defe men ona doğru addım atıb, çenesinden tutdum.

"Üzüme bax! Bütün etdiklerini yaşadıqlarına göre heç yaşanmamış kimi unuda bilerem. Ancaq o gece etdiklerin? Onu ne ile unutduracaqsan?! Ona nece bir sebeb tapacaqsan?!". Gözlerime dolanan gözleri bu defe gücsüzlükle parlayırdı. Ele qeribe hiss etdirirdi ki bu...Qarşımdakı adam tükenmişdi sanki. Meger men onun qüdretli heybetine öyreşmişemmiş. Bu o qeder dayanılmaz gelir ki...

"Ayaz, eşidirsen meni?". Başını nece geldi salladı. İndi ne demek idi bu?

"Ayaz..."

"Özümü bele çaresiz hiss etmemişdim" - fısıltılı sesi iliklerime qeder işledi.

"İkimizi de qezebimin esiri etdim" - gözlerimin içine yalvarır kimi baxdı - "Bunu düzeldecek bir yol yoxdu?". O çaresizlik dolu baxışları qelbimi dağlayırdı. Kaşki olsaydı bir yolu...

"Yoxdu". Keder dolu gülümsedi gözlerimin içine baxaraq sonra yanımdan keçib otaqdan çıxdı.

Arxasınca baxdım bir müddet. İndi ne baş verdi? Onun susqunluğundan o qeder qorxurdum ki...Üzerimdeki çaşqınlığı atıb arxasınca otağı terk etdim.

Pillekenle aşağı endim. Meni gözleyirdi. Ona yaxınlaşdığımda bir söz demeden çiynime qara gödekce atıb açıq çıxış qapısından çöle çıxdı. Nece yeni gedirdik? Bitdi, bu qeder?

İçime çöken ağırlığı yox sayaraq ayaqqabılarımı geyinib men de onun arxasınca çıxdım. Heyetin çıxacağındakı qara avtomobile yaxınlaşdım. O meni aparacaqdı, aydın oldu. Nece getirdise ele de qaytaracaqdı.

Soyuq hava bedenimi dondurmağa imkan tapmadan qapını açıb eyleşdim. Üzüme

<< 1 [2] 3 4 ... 181 >>