Ayaz onu tanınmayacaq veziyyete getirse bele nefes almağına icaze vermişdi. Erşadın dediyine göre hardasa bağlı saxlayır onu. Polise teslim edib etmeyeceyi ise sual altındadı.
Yorğanı biraz daha çekdim üstüme. Gücüm yox idi nese etmeye. Sadece ağlamaq gelirdi içimden. Nece de çetindi insanın özünü günahkar hiss etmesi. Döye bilmirsen, cezalandıra bilmirsen. Çünki bu özünsen! İstesen de istemesen de bu bedenin içindesen, bu ruh senindi. Bununla yaşayırsan...
Gözlerimi açdığımda seher olmuşdu. Yorğanı üstümden çekib yalın ayaqlarımı salladım yataqdan. Ter qan içinde qalmışdım. Ayağa qalxıb evvelce çekmecenin üstündeki telefonumu elime aldım. Ayazdan zeng gelmemişdi. Üstümdeki dünenden qalma paltarları çıxarıb isti duşa girdim.
Duşdan sonra acı qehvemi içib saçlarımı qurutdum. İştahım olmadığından bir şey yemedim. Ayaza zeng etdim. Her zamankı qadın telefonun bağlı olduğunu tekrarlayıb dururdu bütün dillerde. Hirsle telefonu yatağa tullayıb şkafın qarşısına keçdim. Sport ağ-qara kostyumumu geyinib sport ayaqqabılarımı keçirdiyim ayağıma. Sonda ise mp3'le qulaqcıqlarımı cibime atıb evden çıxdım. Artıq idman etmeye hazır idim.
Qulaqlarıma dolan Avstraliyalı müğenni olan Kylie Minogue - İn your eyes mahnısı sedaları altında asta qaçışla binanın yaxınlığındakı parka gelib çıxmışdım. Etrafda daha çox uşaqlarını gezdiren insanlar var idi. Saatdan xeberim olmasa da günorta olduğunu texmin edirdim. Çünki, seher saatları olsa idi park idman eden insanlarla qaynayardı.
Artıq parkda ilk dövremi vurmuşdum. Qaçmaq, düşünmeyin bir variantı idi menim üçün. Meselen, ne edeceyime qerar vermek istediyim zaman parka gelib qaçmağa başlayardım her zaman. Doğrusu, burada olarken elede vaxt olmurdu, ancaq Kanadada olan zaman çox qısa intervallarla bu baş verirdi. Bezen ise her gün. Geri qayıdıb Ayazı cezalandırmaq fikrine bele qaçan zaman qerar vermişdim. Ona zerer vermek ve onun meni yıxa bilmediyini ona göstermek üçün geri qayıtmaq fikri...
Bura qayıtdığım üç ay olsa bele neler

<< 1 ... 108 109 [110] 111 112 ... 181 >>