getdiyini bilirsen?"
Çiyinlerini çekdi - "Ayaz bey mene ele şeyleri demir". Ah, tebii ki.
"Yaxşı, çox sağol" - deyib metbexden çıxdım. Telefonumu götürmek üçün yeniden yuxarı qalxdım. Qısa axtarışdan sonra çekmecenin üzerindeki telefonumu götürüb Ayazı yığdım.
İki çalışdan sonra açmışdı.
"Ayaz, haradasan?" - celd söze atıldım.
"Bir saata gelecem" - dedi quru sesle.
"Ayaz, her şey yaxşıdı?"
"Narahat olma" - dedi ve telefonu bağladı üzüme. Elece qaldım ekrana baxaraq. Ne olmuşdu ki, indi?
Dediyi kimi bir saat sonra Ayaz gelmişdi. Meni götürüb polise gelmişdik birlikde. Niye ele davrandığını o an anlamışdım. Senanı polise teslim etmişdi. Buna onu men mecbur buraxdığım üçün mene biraz qezebli idi sanki.
Polis bize yaxınlaşıb meni ifade vermek üçün çağırınca qeribe qorxu bürüdü bedenimi. İstemesem de Ayazın elimi tutan iri elini buraxıb ayağa qalxdım.
"Senle gele bilerem" - dedi Ayaz. Gülümsemeye çalışdım.
"Yaxşıyam, narahat olma" - sesim, içimdeki tedirginliyi ele vermişdi.
"Burada gözleyirem"
Ayazı arxamda buraxıb polisin istiqametlendirdiyi yönde addımlamağa başladım.
Yarım saat çeken sorğudan sonra axır ki, bitmişdi. Celd ayağa qalxıb meni boğan otağı terk etdim. Özümü azadlığa çıxan mehkum kimi hiss edirdim bu deqiqe. Bu da ne idi? Her şeyi yeniden yaşamışdım birce-birce.
Bir söz demeden mene doğru gelen Ayaza doladım qollarımı. Gözlerimi qapadım rahatlıqla. Ehtiyacım olan yegane yerde idim yeniden. Başıma yumşaq öpüş qondurdu hemişeki kimi.
"Yaxşısan?" - qollarını menden ayırıb azca eyildi üzümü görmek üçün. Bir cavab vermeden başımı salladım. Yaxşı deyildim. Özüde heç...Ondan xilas olduğumuz gerçeyi tek teselli idi mene.
"Gedek buradan" - dedim alçaq sesle. Başını salladı. Qolunu mene sarıb addımlamağıma kömek etdi.
Ayazın açdığı açıq qapıdan keçib eyleşdim. Kemeri bağladım adeti üzre. Ayaz da sükan arxasında öz yerini alınca yola düşdük. Artıq rahat idim. Ayaz temamile düzelmişdi. Hekim razılıq vermişdi avtomobil idare

<< 1 ... 117 118 [119] 120 121 ... 181 >>