ele"
"Axı, Ayaz bi-"
"Qırmızı! Sus, addımla!" - deyince dilimin ucuna qeder gelmiş sözleri geri itelemeli oldum. Susdum...Görek, başıma neler gelecek!
* * *
Avtomobil dayandığında celd qulaqlarımı şekledim.
"Ayaz!"
"Geldik, Qırmızı". Ayazın sesini qapının açılıb sonra çırpılma sesi evez etdi. Rahatlıqla nefesimi buraxdım. Axır ki, gözlerim açılacaqdı. Yol boyu heçne görmemek deli edici bir şey idi.
Qapı açılınca çölün soyuq havası girdi içeri.
"Gel, tut elimi" - dedi Ayaz. Her iki elinden berk-berk tutdum.
"Yavaş, indi at ayağını". Yavaşca evvel sağ ayağımı sonra sol ayağımı endirdim. Bir an tökezleyib yıxılacaq kimi olsam da Ayaz belimi qavradı o andaca.
"Yavaş!". Ayaza tutundum.
"Meni bu veziyyete salan şey çox maraqlıdı" - dedim eyhamla.
"Az qalıb" - bir qolunu mene sardı. Yeniden addımlamağa başladıq.
Dalğa sesi eşidirdim. Deniz sahilinde idik deyesen. Getdikce soyuq havanı sümüklerimde hiss edirdim.
"Üşüdün?" - deye soruşdu Ayaz. Başımı salladım. Meni buraxınca ayaq saxladım. Ele o an çiynime nese atıldı. Gülümsedim. Sevgilim menim...
Qarşıma keçdiyini hiss etdim.
"Hazırsan?". Celd başımı salladım. Heyecan basmışdı bir anlıq. Derin nefes aldım.
Parçanın düyününü açdı. Gözümden qara şeyi endirince bir anlıq görüş merkezim bulanıqlaşdı. Gözlerimi berk-berk sıxıb bir daha açdım. Bu...!
"Sürpriz...!" - deye gur ses doldu qulaqlarıma. Gözrdüyüm şeyle bir daha qırpışdırdım gözlerimi. İlahi, burada idi her kes!
Sender, Erşad, Emir, Xedice, Kamil dayı, Eli...Aysu...
Her kes üzünde geniş gülümseme ile mene baxırdı. Men ise onlara...Anlamağa çalışırdım. Deniz kenarında idik. Kamil dayının işlediyi yerde. Ancaq ferqlilik var idi. Etrafdakı qehveyi taxta stol, stullar qara rengde renglenmişdi. Stullar qırmızı lenlerle bağlanmışdı.
Ve, sonda meşhur qara-qırmızı xalatda adam girdi görüş merkezime. Ele o andaca menden icazesiz axmağa başladı göz yaşlarım. Üzümü ellerim arasına aldım. Allahım...!
Ayaza döndüm buğlanmış gözlerle.

<< 1 ... 121 122 [123] 124 125 ... 181 >>