doladım. Addımlamağa başladı.
"Adetdendi". Ah, bu adam hansı ara bu qeder romantik olmuşdu?! Bu gün sehere qeder öküz bilirdim axı men onu! Pillekenlerle yuxarı qalxdı. Men öz otağına gireceyini sanarken istiqametini deyişdi ve dehlizin başındakı otağa doğru addımlamağa başladı. Elece boynuna sarılı qalmışdım. Getdikce bire-beş artan gerginliyim, sanki basdırmaq istedikce daha da üze çıxırdı.
Otağın qapısını ayağı ile astaca iteleyib içeri daxil oldu. Bir an qaranlıqda göz-gözü görmese de divardakı düymeni sıxan kimi otağa zeif qırmızı işıq çökdü. Meni yere endirdi. Ayaqlarım yere basınca üzerimdeki paltarı düzeldib, arxama döndüm. Bir an gördüklerimle elece qaldım. Axı, bu otaq bele deyildi...
Otağın başında geniş beyaz yataq var idi. Kenarda yene beyaz reng güzgülü komod ve qırmızı rengli klassik divan. Divarlar qara-qırmızının ahengdarlıq etdiyi oboyla döşenmişdi.
"Beyendin?". Ayaza döndüm.
"Sen...Bunu hansı ara?" - çaşqınlığım sesime de eks olunmuşdu.
"Bu evi deyişmek istemedim. Xatireler var. Anamla bacımın xatireleri
...Ona göre otağı deyişdim. O otaqda olmağımızı istemediyini bilirem" - dedi. Qollarımı boynuna doladım. Her iki eli ile belimi qavrayıb daha da meni özüne sıxdı. Barmaqlarımı keçirdim yumşaq saçlarına. Heyatıma qışı getiren adam, baharı da getirmesini bilirmiş. Sessiz keçen bir neçe saniyenin ardından qollarımı ayırdım Ayazdan. Gözlerime dolanan qırmızı işıq altından parlayan gözleri gözlenti dolu idi. Baş barmaqları bel bölgemde gezindikce içime ürperti yayılırdı. Biraz daha mene yaxınlaşdı. Bir nefes qeder yaxınımda idi artıq.
"Seni isteyirem" - deye boğuq sesle fısıldadı. Bedenim gerildi. Bunu ona hiss etdirmemeye çalışırdım. Biraz daha yaxınlaşdı ve artıq qovuşmuşdu dodaqlarımız. Onun yumşaq, ancaq şefqet dolu öpüşüne uyğunlaşmağa çalışırdım. Getdikce derinleşen öpüş üreyimi ağzımda atdırırdı. Qorxurdum...Beynimde dönen o gecenin fraqmentleri qanımı dondururdu. Bir-birimize sarmaşıq kimi dolanarken o ireli, men geri getmeye

<< 1 ... 125 126 [127] 128 129 ... 181 >>