Meni qucağına çekib örtüyü üzerimize örtdü.
Saçlarımdan öpdü - "Yat, ikimizde yorğunuq"
"Qırmızı" - Ayaz meni sesleyince başımı qaldırdım. Xatırladıqlarımın verdiyi sarsaqlıqla ona baxdım.
"Anons verildi. Gedek" - elimden tutdu. Birlikde ayağa qalxıb teyyareye doğru geden yolda irelilemeye başladıq.
Qayıtmaq istemirdim. Sonsuza qeder Ayazla birlikde gezerdim bütün dünyanı. Amerika turumuz Avropa turu ile evezlene bilerdi, meselen. Tebii ki, Ayazın işleri olmasaydı. Biz Amerikada günümüzü gün ederken bütün işler Sendere qalmışdı. O da Ayaz olmayınca bacara bilmirdi işlerle. Arif bey desen çoxdan şirketi iki qardaşa hevale etmiş, öz qabığına çekilmişdi. Yeni, qayıdırdıq. Menim ise en çox canımı sıxan qayıtdığım zaman bir işimin olmaması idi. Evlendikden sonra Ayaz Zahidovlardan çıxmağımı istemişdi. Razı olmuşdum mende. Çünki, evlenmişdik ve yoldaşımın şirketine reqib şirketle işlemeyim elede doğru deyildi. Eslinde ise oradan ayrılmağımın esas sebebi bu deyildi. Ayaz menim üçün çox fedakarlıq etmişdi. Men de bunu ona borclu bilmişdim. Hem, geri qayıtdığımız zaman Ayazın menim kömeyime ehtiyacı olacaqdı. Özü deyir...İşleri çox boş buraxmışıq.
Yermizi rahatladıqdan sonra kemerleri taxdıq. Bir neçe saniyeden sonra teyyare boş sahede irelilemeye başladı. Ayazın elinden tutdum. Süretlendik. Ve...Havalanmışdıq...
Teyyare havada stabil veziyyete keçende kemerleri açdıq. Yene saatlarla çeken uçuş başlamışdı. Ayaz her zamankı kimi kitabını aldı eline. Hemişe bele olurdu. Ayaz kitab oxuyur, men ise onu izleyerken yuxuya gedirdim. O qaldığı yerden oxumağa davam ederken başımı Ayazın çiynine dayadım.
Oradan qaçıb getmezden evvel o qeder şeyler baş vermişdi ki. Evlendikden bir hefte sonra Senanın mehkemesi olmuşdu. Onbeş il ceza almışdı. Tebii, bunda Ayazın da böyük rolu var idi. Bezen o qeder inanılmaz gelir ki, yaşananlar. Bir vaxtlar dost dediyim adam bizi öldürmeye çalışmış, indide türmede idi. Heyat daha neler gösterecekdi bize, göresen. Her şeyi geride qoyub

<< 1 ... 127 128 [129] 130 131 ... 181 >>