incide bilerem demişdim, ancaq hemişe seveceyime de söz vermişdim" - deye mırıldanınca o an uçdu getdi bütün hirsim. Birce cümle ile bütün hisslerimi nece de ele ala bilirdi. Çenemi qavrayıb alnını alnıma dayadı.
"Senden başqasını gözüm görmür ki menim. Qara dünyamda tekce senin qırmızı işığın var. Her şeyim..."
Üreyim ele süretle çırpınırdı ki. Ayaz sesini eşidirem dese heç teeccüblenmezdim. Her iki elimle üzünü qavradım.
"Sen heyatımın ele bir parçasısan ki. Ne edirsen et sile bilmirem seni. Ata bilmirem. Bu ürek menim içimde sene aid olaraq atır. Mendedi, ancaq senindi". Dodaqlarımdan tökülen sözler aramızdakı duyğuları daha da canlandırmışdı. Dodaqlarımda hiss etdiyim yumşaqlıq qanımın qaynamasına kifayet idi. Onu hiss edirdim. Sevdiyim adamın dodaqları. Onun toxunuşu...Ona istekle qarşılıq vererken geri çekildi. Nefesi keskinleşmişdi. Arzu ile yanan gözlerini dikmişdi gözlerime. İcaze isteyirdi. Sevdiyim adam mene toxunmaq üçün menden icaze isteyirdi. Bu defe o dodaqlara yapışan men olmuşdum. Daha sert, daha istekle...Men de onu isteyirdim. Daha yaşanmışların aramıza girmeyine yol vermeyecekdim. Meni qucağına alıb yatağa yatırdı. Dişleri, dodaqları boyun girintimde, sine sümüklerimde gezindikce inleyirdim özümden asılı olmadan. Artıq daha da istekle qovrulurdum. İstediyim, sadece bu adam idi. O sarsaq hereketle köyneyimin düymelerini açarken nefesimi nizama salmağa çalışırdım. Daha ona engel olmağa çalışmayacaqdım. Teslim olmuşdum artıq ona. Onun sevgisine, onun nefesine, onun toxunuşuna...Onun qadını olmuşdum...Bu defe öz isteyimle, hezz alaraq, ...
Ayaz terpenince gözlerimi açdım. Başımı Ayazın dayadığım çiyninden qaldırdım. Mene döndü.
"Sevgilim, oyandırdım?". Gözlerimi ovuşdurdum. O gecemizi xatırlayarken gülümseyirdim, sadece.
"Neye gülürsen?" - qaçlarını çatsa da o da gülümseyirdi.
Çiyinlerimi çekdim - "Heç" - dedim biclikle.
"Çox yatmışam? Ne qeder qalıb?"
"Hele iki saat var. Bir şey yememisen. Deyim getirsinler" - mene cavab vermeye

<< 1 ... 130 131 [132] 133 134 ... 181 >>