"Nigahımıza Emiri çağırmışdın ancaq, Arif beyi çağırmamışdın"
"Oralara girme!" - sesi sert idi.
"Niye?! Sene olar mene yox?!". Bir neçe saniye qığılcımtek yanan gözlerle mene baxdı.
Telefonunu götürdü - "Sen sakitleş biraz" - arxasını dönüb otaqdan çıxdı. Elece qaldım çırpılaraq qapanan qapıya baxaraq. Çoxmu ireli getmişdim? Yox! Yox! İreli geden o idi! Yere atdığım biletleri ayağımla basdayıb yatağın kenarındakı kresloya keçib eyleşdim.
Saatlar keçmiş, men ise helede otel otağında eyni kresloda eyleşmişdim. Ellerim arasında sıxdığım telefondan bir ses yox idi. Ayazdan, ne bir zeng, ne bir mesaj...Bu günkü Nyu York gezintimizde suya düşmüşdü. Ancaq ki, seher ne hevesle yataqdan qalxmışdım. Off! Hamısı lenete gelmiş biletlere göre!
Kilit sesinin ardından qapı açılmışdı. Celd ayağa qalxdım. Ayaz arxasınca qapını bağlayıb mene doğru addımlamağa başladı. Yorğun görünürdü. Qarşımda dayandı. Bir neçe saniye sessiz baxışmanın ardından qollarımı doladım boynuna. Saatlarla etmek istediyim şey bu idi. O da belimi qavradı. Başımı boyun girintisine yerleşdirdim. Qoxusunu çekdim içime. Oh...Darıxmışdım...
"Birde meni tek qoyub getsen seni özüme zencirleyecem" - deye fısıldadım. Geri çekildi. Qaşları eyhamla havalanmışdı.
"Oo...Yoxsa meni tehdid edirsiz?"
Gözlerimi süzdüm - "Beli, çox sevdiyim heyat yoldaşımdan öyrenmişem" - dedim eyhamla.
Dodağıma öpüş qondurdu - "Hm...Başqa ne öyrenmisen o çox sevdiyin heyat yoldaşından?" - boynumdan öpdü. Sonra çenemden.
"Ayaz" - deye mırıldandım.
"Eşidirem" - fısıldadı öpüşlerin arasından. Sonra çılpaq qalan çiynime öpüş qondurdu. Artıq dayana bilmemişdim. Bedenim ona olan isteyimle qovrularken men de ona qarşılıq vermeye başlamışdım.
"Gözelim" - Ayazın qulaqlarıma dolan sesi ayıltmışdı meni yuxudan. Mırıldanaraq gözlerimi açınca ilk olaraq Ayazı gördüm. Üzerime eyilmiş, yarıağız gülüşle mene baxırdı.
"Yaman yatağan olmusa sen". Ah, yene teyyarede idik. Hem, düz deyir, axır vaxtlar çox yatırdım. Yatmayanda da

<< 1 ... 133 134 [135] 136 137 ... 181 >>