vurğuladı.
"Buna sen qerar vere bilmersen! Tek senin şirketin deyil bura! Menim de hissem var!" - deye qışqırdı. Ayaz hiddetle ayağa qalxıb Senderin qarşısına keçdi. Gözlerim ikisi arasında gedib gelirdi. İki qızmış buğa qarşı-qaşıya!
"Ne hissesinden danışırsan?! Batırmağa çalışdığın şirketin hisselerinden?! Boş beynine bunu sox! O beş köpüklük qızalara dağıtdığın yüz manat bu şirketden gedir! İndide o şirket batır! Sene göre...!" - üzüne doğru qışqırdı Ayaz bütün qüvvesi ile. Yaxşı ki, bu otağın qulağı yox idi. Olsa bele çoxdan kar olmuşdu. Sender, Ayazın sözlerinin tesiri altında gözlerini qırpışdırırdı. Dodaqlarını hirsle bir-birine sıxıb bir söz demeden qapını arxasınca çırparaq otaqdan çıxdı .
Senderin arxasınca dişlerinin arasından iyrenc söyüş mırıldadı Ayaz.
"O qapını tepende qıracam senin!" - dedi, sonra hirsle özünü divana atdı. Men ise gelib keçen fırtınanın tesiri altında masanın yanında elece qalmışdım. Bir deqiqenin içinde neler olmuşdu bele...Sonda ayaqlarımı herekete getirib Ayazın yanına keçib eyleşdim. Sinesi qezebden tez-tez enib qalxırdı.
Ağzımı açmaq isteyirdim ki, o menden celd davrandı.
"O oğraşı qoruma mene!" - dedi hirsle - "Men onu bele etmişem, boynuma alıram. Atam onun pulunu kesende men gizlince pul verirdim ona. Men eylenmemişem, gencliyimi yaşaya bilmemişem, qoy o yaşasın deye. Menim günahımdı" - yumruğunu dişleri arasına aldı.
"Ancaq menim qarşıma çıxmayacaqdı!" - dedi tehdidvari tonda.
"Gencdi, Ayaz, ne etdiyini bele bilmir". Ürkütücü baxışları mene dönünce udqunmalı oldum.
"Sen de gencsen. O senden vur-tut üç yaş kiçikdi". Sözlerimi ağzıma tıxamışdı. Qezebi heddinden ziyade yüksek idi. Bir neçe saniye götür qoy etdikden sonra elimi qoydum dizleri üstüne.
"O senin qardaşındı. Özünde bilirsen ki, bir saata unudassan her şeyi". Cavab vermedi. Qollarımı beline dolayıb başımı sinesine dayadım.
Qarnımda hiss etdiyim ağırlıqla gözlerimi açdım. Bir an yer qavramını itirsem de harada olduğumu anlamağım çox çekmemişdi.

<< 1 ... 143 144 [145] 146 147 ... 181 >>