oyanmamış gedib gelerdim. On deqiqelik yoldan sonra barın qarşısında dayandı taksi. Pulu ödeyib aşağı endim. İçerideki ses bura qeder gelirdi. Bunu bir yerden xatırlayırdım, anca, her neyse...Qapıda dayanan iri mühafizeçilerin arasından keçib içeri daxil oldum. Ah, çox gözel! Dumandan göz-gözü görmürdü. Bir anlıq gelen ögümek isteyimi gücle basdırdım. Çox nefes almamağa diqqet göstererek ikinci qapıdan içeri daxil oldum. Celd etrafda gezdirdim gözlerimi mümkün olduğu qeder. Odur, görmüşdüm. Ortalıqda deli kimi reqs eden insanların yanından keçib kenarda eyleşmiş Sendere yaxınlaşdım. İçirdi.

"Gedek" - dedim qolundan tutaraq. Ters-ters baxdı üzüme.

"Ne dayanmısan gedek!" - dedim bu defe daha ciddi terzde. Ayağa qalxdı. Deyesen, vaxtında gelmişdim. Ağlı üstünde kimi görünürdü.

İrelileyeceyim zaman qolumdan tutdu.

"Şey, ödeye bilersen?" - dedi pert olmuş terzde. Bir an üreyim ağrımışdı ona. Heqiqeten, bir saat olmamış sefil veziyyetine düşmeyi bacarmışdı. Hesabı ödedikden sonra birlikde bardan çıxdıq. Uzun-uzun temiz havanı çekdim ciyerlerime. Bele yerlerde nece eylenirlerse...

Sender içkili olduğu üçün men keçmişdim sükan arxasına.

"Hara gedirik?"

"Daha sakit yere"

Kafenin qarşısında saxladım avtomobili. Bura her zaman geldiyim yer idi. Senderle birlikde içeri daxil olub pencere kenarındakı yeri tutduq. Her ikimize acı qehve sifariş verdim.

"Gözleyirem, sen de qus hirsini rahatla" - dedi Sender yarıayıq veziyyetde. Teslim olmuş kimi idi.

"Men Ayaz deyilem". Susdu. Qehveler gelmişdi bu arada. Sender bir qurtum alınca üzünü turşutdu.

"İyy! Bu zeherdi ki!" - dedi ağzını eyerek.

"Senin ağlını, ancaq bu başına getirer. İç!". Mene ayıq adam lazım idi. Bir qurtum daha aldı. Sifetden sifete girirdi. Bele getse qehvenin sonuna geldiyinde üzünde qalıcı qırışlar emele gelecekdi.

"Bura danışmaq üçün getirdim seni. Qardaşını menden yaxşı tanıyırsan. Tez köpürür. Sen de bayaq damarına basdın. Yoxsa seni çox sevir, bilirsen"

<< 1 ... 145 146 [147] 148 149 ... 181 >>