doğru yemek yeyib film izlemeye başlamışdıq. Macera filmi idi. Hemişeki kimi başım Ayazın dizlerinde, onun da barmaqları menim saçlarımda idi. Ayaz bir an olsun gözlerini filmden ayırmazken men sıxılmışdım. Baş roldakı adam sanki ölümsüz idi. Off! Film tam bir cefengiyyat idi. Başımı qaldırıb oturaq veziyyet aldım.

"Sıxıldın?" - deye soruşdu Ayaz. Başımı salladım.

Gülümseyib meni özüne çekdi - "Hm...Demek arvadım sıxılıb" - dedi biclikle. Ah, göresen bunun altından ne çıxacaqdı...

"Bir çaresini bilirem men" - deyib burnumdan öpdü. Sonra dodaqlarımdan. Daha sonra boynumdan. Bedenim üperirdi. Ah, belli oldu bu adamın meqsedi...Dayandı. Geri çekilince boşluğa düşdüm sanki. Niye dayandı ki, indi? Bu defe men yapışdım onun dodaqlarına. Anındaca qarşılıq verdi. Belimden tutub meni özüne çekerken qollarımı boynuna doladım. Ve...Her şeyi yarıda qoyan qapının sesi. Geri çekilmek isterken Ayaz daha da basdırdı meni özüne.

"Ayaz...qapı" - fısıldadım ağzına doğru.

"Geder" - deyib yeniden yapışdı dodaqlarıma. Bu anın bitmesini istemesem de qapının zengi dayanmayacaq kimi idi. Geri çekildim.

"Ayaz, getmir". Qollarından çıxdım. Ayağa qalxıb üstümü seliqeye saldım.

Nefesini sesli buraxdı - "Hansı heyveredise...! İmkan vermezler!" - deyinerek ayağa qalxdı. Dodaqaltı gülümsedim. Çox sevimli görünürdü. Oyuncağı elinden alınmış kimi balacaq uşaq kimi. Ayazın arxasınca men de dehlize keçdim.

Ve...O an! Qapı açılan kimi gördüyümüz adamlarla kilitlendik ikimizde.

"Biz de gedecekdik az qalsın" - dedi Arif bey. Ayaz hele de eli qapının qulpunda elece qalarken celd özümü ele aldım. Ayıb olurdu.

"Xoş gelmisiz, buyurun" - dedim bacardığım qeder gülümsemeye çalışaraq. Geleceklerini heç düşünmezdim. Onlara hiss etdirmeden Ayazın qoluna vurdum. Özüne gelseydi yaxşı olardı.

"Xoş gördük, qızım" - dedi Arif bey. Evvelce onunla sonra Emine xala ile görüşdüm. En sonda ise qarşıma çıxan adamla afalladım.

"Salam, Suay". Beyin hüceyrelerimi mehv

<< 1 ... 156 157 [158] 159 160 ... 181 >>