qurmuşdu.

"Burada qeribe ne var ki, görüşürük". Vecsizlikle dediyi sözler tek-tek beynime qazındı. Hisslerim deyil, qebul etmek istemediyim düşüncelerim haqlı çıxırdı.

"Ne qeder vaxtdı?"

"Bu ne sualdı?"

"Cavab ver!". Yüksek çıxan sesime qarşı duruxsundu. Bir anlıq gözlerini döymeye başladı.

"İki hefteye yaxındı". İlahi, yox! Yox!

"Yeni, men Kanadadan geldiyimden bu yana". Başını yuxarı-aşağı salladı. Zibil! Üzümü ellerim arasına aldım. İçimi yandıraraq yuxarı doğru qalxan şeyin ne olduğunu anlamırdım.

"Sen ne etdin, Nermin?" - sadece fısıldadım. Hele de inkar etmeye çalışırdı beynim her şeyi. O bunu etmezdi...! Üzüme boş-boş baxmağı meni çileden çıxarırdı.

"Cavab ver mene! Bütün olanları ona dedin he?! Her şeyi birce-birce ona dedin!". Bedenimdeki bütün sümüklerin tek-tek sızıltısını hiss edirdim.

"Besdi! Özüne gel! Her şeyi özünle elaqeli sanırsan! Kiminle dostluq edib kime ne deyeceyime sen qerar vermeyessen!". Eşitdiklerimle ağzı açıq elece qaldım. Ağlamaq hissi o qeder güclü gelirdi ki...Bu qarşımdakı kim idi bele?!

"Onda inkar et! Heçne dememişem de!". Üzüme gözünü döyerek baxması her şeyin cavabını vermişdi.

"Susursan...Çox gözel! İnandığım insanlar tek-tek aradan çıxır. Lenete gelesen! Çox gözel! Her şey çox gözel!". Deli kimi etrafda dönmeye başladım. Göyneme hiss edirdim. Güclü bir göyneme...Ancaq bilmirdim hara idi. Boğazımmı, üreyimmi, yoxsa gözlerimmi...Lenete gelesen! Bilmirdim!

"Başa düşmürem niye bele edirsen! Evveller seni sevirdi deye men onunla indi elaqe saxlaya bilmerem?!". Bu sözlerine qarşı gic gülmek geldi. Tam qarşısında dayanıb işare barmağımı ona doğru uzatdım.

"Axmaq! O mene göre senden istifade edir! Başa düşürsen?! İstifade edir!"

"Suay, besdi artıq! Ancaq sen, sen, sen! Senin yaşadıqların, senin heyatın! Sanki hamımızın heyatının merkezi sensen! Özünü bu qeder deyerli sayma!". Allahım, qulaqlarıma inana bilmirem. Bu dediklerine özü inanır?! Onu nece de zeherlemişdi.

Üzümü

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 181 >>