turşutdum - "Bu menim refiqem deyil. Yox! Yox! Bu sen deyilsen!" - başımı iki yana salladım.

"Mence bu sen deyilsen. Bir özüne bax. Bir oğlana göre etdiklerine...". Başımdan aşağı qaynar su tökdüler sanki. Bu qız neler danışırdı bele?! Bizim aramızda oğlan problemi en son olacaq şey bele deyil. Deyildi...!

"Heqiqeten, menim derdimin Senan olduğunu düşünürsen?" - ona doğru bir addım atıb işere barmağımı sinesine vurdum - "Eger ele düşünürsense, demek ya sen meni tanımamısan, ya da men seni". Geriye çevrilib divanda eyleşdim. Allahım, bu nece hissdi bele? Nefesim daralırdı. Ne edeceyimi, nece davranacağımı bilmirdim. Qarşımdakı qeyri biri deyildi. Başımı qaldırıb qezeb dolu simasına baxdım. O menim uşaqlığımdı...O menim heyat hekayemdi...

"Onunla elaqeni keseceksen. Bir daha sene yaxın gelmeyecek!". Dikdabanın sesi beynimde uğuldayarken tam qarşımda dayandı.

"Buna sen qerar vermeyessen, Suay! Öz işine bax sen!". Hirsle qalxıb qarşısına keçdim.

"Seninle oynayacaq deyirem! Mene göre seninle oynayacaq! Buna göz yummağımı gözleme menden!"

"İndi başa düşürem bu hereketlerinin menasını" - deyince nefesimi buraxıb rahatlayacaqdım ki, sonrakı sözleri xencer kimi girdi sol terefime.

"Sen menim xoşbexliyimi istemirsen"

Qezeb dolu gözlerine baxdım. Bu o deyildi. Bu menim refiqem qeti deyildi! O alçaq ne etmişdim ona?!

"Nermin, bilirsen ne düşünürem? Saf olan hansımızıq? Sen yoxsa men?"

"Adi bir şeyi getirdiyin yere bax" - ayağını yere vurdu - "Bize bax, Suay!".

"Bize baxım?" - gözlerimi ikimiz arasında gezdirdim- "Baxdım...ve bilirsen ne gördüm? İllerdi bir-birini tanıdığını sanan iki axmaq. Eger senin kiçik beynin bunu adi bir şey kimi qebul edirse, onda sene deyecek bir sözüm yoxdu"

"Çox ireli gedirsen, Suay!". Onun qezeb dolu ifadesinin eksine, istehzayla qaşlarımı qaldırdım.

"İreli? Bes, de görüm yaxın refiqem olaraq yalnız seninle bölüşe bildiyim şeyi, yalnız seninle paylaşa bildiyim heyatımdakı zerbeni gedib başqasına

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 181 >>