Yoxsa bir qebrin bele olmazdı!"

İti addımlarla oradan uzaqlaşdım. Her ona nifretimi qusduqca daha da artırdı qezebim. Tükenmeyecekdi bu hiss. Bitmeyecekdi!

~ "Ayaz onu bize ver" - dedi artıq ikinci defe. Vere bilmezdim niye anlamırdı?! Buraxa bilmezdim qollarım arasındakı qadını!

"Ayaz, seninleyem! Nefes alır. Xestexanaya aparmalıyıq!" - başımı qaldırdım. Etrafda saysız insanlar. Tecili yardım sesi. İnsanların sesi. Qucağımda qanlı qadın.

Başımı iki yana salladım - "Yalan deyirsiz! Ala bilmeyeceksiz onu menden!" - daha da sıxdım özüme onu. Buraxmayacam seni, sevgilim. Ala bilmeyecekler seni menden!

"Ayaz! Bele ederek ikisinide öldüressen!". Ne dedi?!

"İki?" - cılız sesle fısıldadım.

Yanımda diz çökdü - "Hamiledi, Ayaz! Hamiledi. Ver indi onu bize". Gözel üzüne baxdım gözelimin. Sonra qarnına. Hamile idi? Belirsiz gülümseme yarandı üzümde. Yaşayacaqdı. Körpemiz olacaqdı bizim. Onlara bir şey olmayacaqdı! Qollarımdan aldılar onları. Buraxmalı olmuşdum her ikisini. Bir şey olmayacaqdı onlara! Qoymayacaqdım!

Her şey bir anda olmuşdu. Meleyimin xereye qoyulması. Tecili yardım maşınına eyleşmeyimiz. Xestexanaya çatmağımız. Ve...Sonda siyirme qapıların üzüme bağlanması. Almışdılar onu menden. Salmamışdılar içeri!

Qapıya vurdum - "Aç bu zehrimarı! Eşitmirsiz?! Buranı başınıza dağıdaram! Aç!!!" - qışqırdığım an bir neçe el tutdu meni.

"Ayaz sakit ol!" - kimin olduğunu baxmadan iteledim onu.

"Eger ona nese olsa öldürerem hamınızı! Aç!" - bir daha vurdum. Nefesim daralırdı. Buraxmamalı idim onları! Elime ne keçdise dağıdıb tökmeye başladım. Zehrimada qalsın her şey! Buraxa bilmezler meni!

Üzümde hiss etdiyim sızıltı ile tökezleyib geri-geri getdim.

"Özüne gel! Bele vurub dağıtmaqla onlara mane olursan!". Bir daha vursa kaşki. Bir daha vur!

Çiyinlerimden tutdu - "Qardaşım, onları heç kim senden almır. Sebr ele biraz"

Yere çöküb başımı ellerim arasına aldım. Mene göre...Mene göre yaşamağa çalışırdı her

<< 1 ... 170 171 [172] 173 174 ... 181 >>