ikisi. Ah!!! Onu her kesden qorumağa çalışanda, sen deme özümden qorumağı unutmuşam. Çox canı yanmışdı? Nece hiss etmişdi, göresen. Yanağımdan süzülen yaş burnumun ucuna qeder gelib dayandı. Qorxduğum en qorxunc şekilde baş vermişdi. Bundan o terefi var idi? Bu acıdan daha beteri...Canımdan çox sevdiyim qadın betninde körpemizle qanlar içinde hekimlerin insafına qalmışdı. Qatil idim men. Arvadımla uşağımın qatili!

İndi, ne edirdiler ona? Çoxlu iyneler taxmışdılar o ince derisine? Ağrı hiss edirdi? Ya körpemiz. O da hiss edirdi? Lenete gelesen! Bu dözülmezdi!

"Ne qeribedi. O melek kimi qız menim bacım imiş. Bilirsen, eslinde sevindim" - başımı qaldırıb çiynimin üstünden ona baxdım.

"Bu hekayenin tek günahsızı o idi. En çox incinende o oldu". Düz deyirdi. Mene göre! Ancaq men incitdim onu! Men qıydım ona!

"Mene nece alçaq adam olduğumu demeyessen? Yaşamağa haqqım olmadığını. Redd olub getmeyimi!". Eşitmek istediklerim bu idi! Mene lenet oxumalarını isteyirdim!

"Her şeyin vaxtı var, qardaşım. İndi, içerideki melek çıxsın bir. Üzümüz gülsün". Başımı çevirib siyirme qapıya baxdım. O qapı arxasında idi meni heyata bağlayanlar. Gözelim, çox gözletme meni, yalvarıram. Sensiz buyam men. Aciz adam.

"Dayana bilmirem. Çox çetindi". Ellerim arasındakı başımı sıxdım. Çetindi! Gözlemek çox çetin idi! Lenete gelmiş gözlemek!

Elini çiynime qoydu - "O seni iki ay gözlemişdi, qardaşım" - dedi öz aleminde cesaretlendirercesine. İki ay. Upuzun iki ay gözlemişdi meni. Sen nece varlıqsan, sevgilim. Allahım, neler yaşatmışdım men ona. İki ay çekdiyi azmış kimi ayıldıqdan sonra yene ezab vermişdim ona. İt kimi davranmışdım! Yene de buraxmamışdı meni. Nece qıymışdım axı ona? Kim bilir ne ezablar çekmişdi. Heç kimi yox idi ki, onun. Bir men var idim, men de ezabdan başqa heçne vermedim ki ona. Yene buraxmazdı meni he?

"Men onun qeder güclü deyilem. Her şeye dayanaram, ancaq onsuzluğa yox!"- başımı qaldırdım - "Başa düşürsen?! Onsuz yaşaya bilmerem!".

<< 1 ... 171 172 [173] 174 175 ... 181 >>