zülüm verirsen her ikimize. Görürsen ki, ayrı olmur. Olmurda olmur! Eleme bele yalvarıram". Başını qaldırıb buğlanmış gözlerle baxdı üzüme. Burnu qızarmış, dodaqları şişmişdi. Zibil! Ağlayarken bele o qeder gözeldi ki. Susadığım o dodaqlardan içmek isteyirdim. Bu qadının mesumluğu ağlımı başımdan alırdı!

"Bir şey de yalvarıram. Qal de, gözle de. Bir şey de. Ümid verecek bir şey. Mene yaşama sebebi olacaq bir şey! Sizi geri qaytaracaq bir şey!"

"Bunu defelerle danışmışıq! Bitdi, qebul ele bunu! Bitdi!" - qezeble iri-iri açıldı buğlu mavileri. Bu sözleri deyerken bele ağlayırdı. Qelbini bilirdim men onun. Sevir. Ne qeder inkar etse de sevir!

Qarşısında diz çökdüm. Artıq qüruru öldürmüşdüm men. Bu qadın üçün her şeyimi öldürmüşdü. Özüm bele yaşamırdım ki.

"Görmürsen halımı?!". Yere dikmişdi gözlerini. Çenesinden tutub özüme çevirdim.

"Mene bax! Düşdüyüm hala bax! Ölürem, sevgilim. Sizsiz diri-diri yanıram. Senin de menden bir ferqin yoxdu. Mene nifret edirsen guya? Sen de tükenirsen menim kimi. Direnme artıq yalvarıram. Öldürme ikimizi de". Başımı dizlerine qoydum. İndi ikimizde ağlayırdıq. Bu qeder severken bu qeder uzaq qalmağımıza ağlayırdıq. Yaşadıqlarımıza...İçin-için, uşaq kimi ağlayırdıq. İnkar etmirdim. Çox günahım var. Çox çekdirdim ona. Ancaq sevirem ne edim?! İt kimi sevirem!

Onu öz qaranlığıma aldığım düşünmüşdüm. Sen deme o meni öz işığına alıbmış. İndi bu qaranlıqda ele boğuluram ki. Onsuz ele dözülmezdi ki.

Barmaqlarını saçlarımda hiss etdim. İlahi, aylar sonra ilk defe toxunurdu mene. Başımı qaldırıb ümid dolu gözlerle ona baxdım. Dodaqları titreyirdi. Gözleri kömek ister kimi parlayırdı. Üzünü aldım ellerim arasına. İtelemedi. Saçlarına toxundum. İlahi, dodaqları. Toxuna bilirdim ona! Teslimmi olmuşdu artıq? Qayıtmışdı mene?!

Sevdiyimin iç çekişlerine dayana bilmedim sonda. Bağrıma basdım onu. Saçından öpdüm ardarda. Şükür, Allahım! Qollarım arsında idi axır ki! Qayıtmışdı mene!

"Her şeyim!" - bir daha öpdüm

<< 1 ... 177 178 [179] 180 181 >>