saçlarından. Ohh...Saçlarının gül qoxusu...Nefes almağa başlamışdım artıq. Daha ne isteyerdim ki. İki meleyim var idi. İki qırmızı melek.

Üzünü ellerim arasına alıb susadığım dodaqlarından öpdüm. Bir daha ve bir daha. Dinmirdi ona olan susuzluğum.

"Ayaz" - etiraz edercesine ses çıxarsa da dayanmadım. Artıq dayanmaq vaxtı deyildi. Hesret qaldığım günleri doldurmalı idim.

"Ayaz dayan!" - geri getdi. Qaşları çatılsa da al-al olmuşdu yanaqları. Utancaq qadınım menim.

"Hele heçne düzelmeyib" - dedi xeberdar ederek. Gülümsedim.

"Bu bele mene besdi, sevgilim" - alnından öpüb başını sineme basdırdım. Allahım, yaşadığımı hiss edirdim artıq. Aldığım nefes eziyyet vermirdi artıq mene. Ayaz Ağazadenin heyatı bu qadında imiş. Tekce bu qadın!

Mavi gözlerle bizi izleyen qızıma göz vurdum. Şehzade geri qayıtdı, meleyim. Bir daha ayrılmaq yoxdu!

* * *

Mayami sahilinde qızımla birlikde şahmat oynayırdıq. Eyninde qırmızı, fırfırlı çimerlik paltarı var idi.

"Gözelim, onu yox" - fili ona uzatdım - "bax, bunu qoya-" - sözüm ağzımda qaldı. Kiçik elini nece vurdusa bütün daşlar qumun üstüne dağıldı.

Qol altlarından tutub qucağıma aldım meleyimi - "Ay seni yaramaz!" - burnumu qarnına sürtünce qehqehe atmağa başladı o şirin sesi ile. Övlad sevgisi bir başqa idi. Sene möhtacdı. Ona möhtacsan.

Qabaqdan suyu süzülerek eyninde el boyda geyimle bize doğru gelen arvadıma sataşdı gözüm. O qüsursuz, ağappaq bedeninde parıldayan su ağlımı başımdan alırdı. Ay, zibil!
Ağzının suyu axan kişileri görmürdü bu qadın?! Qatil edecekdi meni! Zehranı quma qoydum. Desmalı elime alıb hiddetle ayağa qalxdım.

"Ayaz!" - gerisi demeye macal vermeden desmala bürüdüm onu.

"Bir oğraşın gözü daha sene deyse yandıraram buranı!"

Gözleri dehşetle iri-iri açıldı -"Denizdeyik, Ayaz! Belke palto geyinib oturum?!"

"Pis fikir deyil"

"Ayaz!"

"Dedim sözümü! Qurtardı!". Birden meleyimin qehqehe atmağa başladı. İkimizde ona döndük. Qabaqda, yenice çıxmış

<< 1 ... 178 179 [180] 181 >>