yatmayıb seher tezden de durub işe gedib. Mene göre Xedicede anasıgilde qalmalı olmuşdu. Onların da heyatını çetinleşdirirdim.

Anlamıram...İnsanlarmı qeribedi, yoxsa heyatmı? Biri sene gözlemediyin yerden gözlemediyin an zerbe vurar, biri ise sene gözlemediyin qeder deyer verer, qayğına qalar. Çerasizce iç çekdim. Yene qeribe boşluq hiss edirdim. Sanki yeniden duyğularım qeybe çekilmişdi.

Heraretimi ölçdükden sonra Emire zeng edib xeber vermişdim. Tebii ki, bir tonluq meslehet vermişdi. Sadece yalandan mırıldanmışdım. Hekim dostunun olması da bir çetinlikdi. Eh, onun dediklerine emel eden kim idi ki.

İndi ise divanda eyleşmiş, notebook'u qucağıma yerleşdirmişdim. Boş-boş oturmaqdan bezdiyim üçün Esmerden yeni işleri mail'le göndermeyi xahiş etmişdim. Belke belece başımı qatar, unutmağa çalışardım dünen baş verenleri. Bir terefden de özüme teeccüb edirdim. Ne zaman men bu qeder sebrli insan olmuşdum ki?

Cingiltili mesaj sesi ile gelen mail'i açdım. Oxuya bilmeyince biraz daha ekrana yaxınlaşdım. Gözlerim herfleri seçe bilmirdi. Off! Deyesen, Emirin meslehetlerine emel etmeli idim. Notebook'u masa qoyub ayağa qalxdım. Boğazımda da cüzi yanma hissi var idi. Ağır addımlarla yataq otağına keçecekdim ki, qapı çaldığından addımlarımı diger terefe yöneltdim. Emir tez geleceyini demişdi, ancaq bu qeder tez gözlemirdim. Eh, Emirdi bu...

Qapını açarken beynimde neql etdiklerimin tamam eksi ile qarşılaşdım.

"Qırmızı..." - üzümü elleri arasına aldı - "Yaxşısan?". O tedirginlikle meni inceleyerken men çaşqınlıqla elece qalmışdım. Qaba ellerindeki soyuqluq menim heraretle qaynayan bedenime yayılarken yuxudan ayıldım sanki. Celd geriye gedib ellerini aşağı iteledim.

"Sen burada ne gezirsen? Çıx evimden!". Ne qeder sert olmağa çalışsam da batmaq üzre olan sesim qırıla-qırıla çıxmışdı.

"Çıxacam, ancaq seninle bir yerde". Men onun dediklerini anlamağa çalışarken, o çoxdan içeri daxil olmuşdu.

"Ayaz, sen ne etdiyini sanırsan? Çıx çöle". Qışqırmağa

<< 1 ... 21 22 [23] 24 25 ... 181 >>