bebeklerimi. Zibil! Ne edirdim men bele?!

"Yeni men ayaq üste esirem, ele?" - eyhamla dillenib ayağa qalxdı. Men hereket etmezken o tam dibimde dayanıb eyildi mene doğru. Bu da nedi indi?! Nefesini üzümde hiss edirdim. Heraretim yenemi qalxırdı?! Gözlerime dolanan qaralar bir anlıq dodaqlarıma doğru sürüşünce celd geriye gedib başımı aşağı saldım. Zibil! Bu da ne idi bele?!

"Getmek isteyirem. Bu çox uzandı" - deye fısıldadım.

"Men de çox şey isteyirem, ancaq teessüf ki, her istediyimiz olmur bu heyatta" - istehza dolu sesi çileden çıxarırdı meni.

"Men ciddiyem, Ayaz!" - boğazım göyneyince üzümü turşutdum. Çox pis yanırdı.

"Mene her qarşı geldiyinde canın yanır. Bu iki etdi. Üçüncüde yaxşı-yaxşı düşün". Adama bax! Boğazımın ağrısını ne ile elaqelendirir! Yox mence adını dayişmeliyem. Buz torbası yox, ego torbası olmalıdı. Yox ya da egolu buz torbası. He! He! Bu çox uyğundu.

"Bic-bic gülümseyib yene o beyninde ne düşündüyünü bilmirem, ancaq buradan çıxmaq üçün plan cızırsansa, boşuna cızıq-cızıq etme her yeri. Men istemediyim müddetde heç yere gede bilmeyeceksen". Bu adam gel meni boğ deyirdi!

"Ayaz, sen meni ne sanırsan, he?! Oyuncaq deyilem men senin üçün! Menim heyatım var! Sen dağıdıb töksende yeniden qurdum men. Başa düşürsen?! Sensiz yeni heyat qurdum!". Gülümsemeye başladı. Axmaq adam!

"Mensiz?" - eyhamla qaşları havalandı - "Bu deqiqe, yanında yalnız men varken nece mensiz olur bu? Başa sal görüm?" - istehza dolu sesi sebrimi daşırırdı.

"Sen sadece zorla girmeye çalışan artıq birisen". Bayaqkı zarafatcıl veziyyetinden eser elamet qalmadı. Göz bebekleri irileşince yeniden hemin qorxunc baxışlar üze çıxdı. Mene doğru eyildi.

"Demek, artıq biri" - 'artıq' sözünü xüsusile vurğuladı. Evvel olsaydı bu ses tonundan çoxdan ürkmüşdüm.

"Unutmusan, deyesen. Aylar sonra qayıdıb menim meydanımda menim reqibimle birlikde mene qarşı döyüşmeye çalışan sen idin". Bir anlıq afalladım. Bunun yeri deyildi.

"Mövzumuz bu

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 181 >>