ona! Nifret!

"Suay xanım!" - deye Zöhre qaçaraq yanıma geldi. Qolumdan tutaraq ayağa qaldırıb divanda eyleşmeyime kömek etdi. Silmediyim göz yaşlarım görüş merkezimi bulanıqlaşdırsa da Zöhrenin üzerimdeki narahatlıq dolu nezerlerini hiss edirdim. Sanki bir şey demeye çalışırdı, ancaq qorxurdu. Derin nefes alıb göz yaşlarımı sildim. Bu qeder çaresiz düşmemeli idim başqasının yanında.

"Özünü bir şey demeye mecbur hiss etme" - ağladığım üçün sesim qalın çıxmışdı. Gerginlikle başını salladı.

"Men size su getirim" - deyib iti addımlarla yanımdan ayrıldı. Beş saniye keçmemiş elinde su ile dolu iri bardaqla geri qayıdıb mene uzatdı. Titreyen elimle bardağı düşmemesi üçün berk-berk qavrayıb bir nefese başıma çekdim. Serin su içimdeki yanğını söndüre bilmese de biraz daha rahatlatmışdı meni.

"Suay xanım, nece kömek ede bilerem size? Şey, yeni, ne isteyirsiz?". Üzümü Zöhreye çevirdim. Gözleri saflıqla parlasa da gerginliyini hiss edirdim. Menden niye bu qeder çekindiyini anlamamışdım.

"Bu olanlar ikimiz arasına qalacaq. Ayaz bilmeyecek" - dediyimde celd başını yuxarı-aşağı salladı.

Göz yaşlarım dayansa da göz etraflarımda qeribe yanma hiss edirdim. Ne olursa olsun daha bu evde qalmayacaqdım.

"Zöhre, bu evden çıxmağıma kömek et". Çaşqınlıqla üzüme baxdı. Etiraz etmek üçün dodaqlarını araladığı zaman elimi qaldırdım.

"Yaxşı, her şey aydındı". Teessüf dolu baxışlarını yox sayıb ayağa qalxdım. Onda özüm çıxardım bu evden!

"Suay xanım, bele etmeyin. Ayaz bey esebleşecek". Zöhrenin arxadan seslenmesine ehemiyyet vermeden çöl qapısına doğru ireliledim. Hıh, esebleşecekmiş! Çox vecimeydi!

Elimi desteye atıb aşağı çeksem de qapı açılmadı. Ah, tebii ki, kilitlidi. Arxaya döndüm.

"Zöhre, açarı ver!". Bir kenarda büzülüb qorxaraq mene baxırdı.

"Senleyem, eşitmirsen?!"

"S..Suay xanım, vere bilmerem. Ayaz bey meni qovar". Qapını buraxıb ona yaxınlaşdım.

"Qorxma, heçne ede bilmez. Ver açarı". Başını iki yana salladı.

"M...menim

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 181 >>