eşidildi.

"Haradasan sen?!"

"Harada olacam, işde"

"Telefonun niye bağlıdı?! Dünenden beri zeng edirem" - qezeb dolu nefes buraxmasını hiss etdim - "Sen bu qeder mesuliyyetsiz deyildin!"

"Meni uşaq kimi azarlamaq üçün zeng etmisense, heç zamanı deyil!" - bir söz deyirdi, ancaq desteyi asınca yarımçıq qaldı. Off! Bir bu çatmırdı seher-seher. Ona partlamağı men de istemezdim, ancaq bextine küssün. İşden çıxan kimi özüme yeni telefon almalı idim. Yoxsa bu azarlamaların arası kesilmeyecekdi. Off, Ayaz! Off!

Neçe saatdı burada belece oturduğumu bilmirem. O teref bu terefe çevirdiyim sened vereqlerinin dili olsa çoxdan üsyan etmişdi. Deyesen zülm ederken hezz almağı Ayazdan öyrenmişdim. Sadece bir ferqimiz var idi. O insanlara, men ise cansızlara zülm etmeyi sevirdim...

Qapı döyüldü, ancaq men seslenmeye imkan tapmadan açıldı. Ah, bir sen çatmırdın!

Ağzımı açacaqdım ki, yene imkan vermedi.

"Bilirem, bilirem, danışmaq istemirsen" - mene doğru biraz daha addımadı - "Xahiş edirem, Suay, birce defe qulaq as mene".

"Çıx otağımdan"

"Bele etme, danışaq"

Gerginlikle alnımı ovuşdurdum. Acı qehvenin tesiri keçirdi artıq. Ala bilmediyim yuxum eziyyet vermeye başlayırdı.

"Yaxşı, danışaq onda" - ellerimi masada birleşdirib gözlerimi ona dikdim. Üzleşme vaxtı gelmişdi. Gülümseyirdi.

"Niye bu şirketdesen?" - qaşlarını çatıb sual dolu baxmağa başladı. Deyesen çox güclü dost bağımızdan danışmağımı gözleyirdi.

"Sade bir sual verdim. Niye bu şirketdesen, Senan?"

"İşlemek üçün. Unutmusan deyesen men memaram". Çox menalı bir cavab! Ah tam bir axmaqlıq!

"Senan...Neyi nezerde tutduğumu ikimizde çox gözel bilirik". Mene doğru bir addım daha atıb gözlerini qıydı.

"Sen çox deyişmisen". Ses tonu yeni bir şey keşf etmiş kimi idi.Bir anlıq duruxsunsam da üze vurmamağa çalışdım.

"Heyat deyişdi..." - başdan aşağı ihtehzayla süzdüm onu - "İnsanlar deyişdi..."

Alt dodağını çeyneyib başını iki yana sallamağa başladı.

"Men

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 181 >>