Beynimde qeribe sesler var idi. Qışqırıqlar...Ağlama...
Ne olmuşdu axı mene?! Niye buradaydım?! Göre bilmirdim! Xatırlaya bilmirdim! Bedenim, beynim sanki menim idaremde deyildi. Bütün duyğu orqanlarım üz döndermişdiler menden. Her biri ayrıca qerarlı idi işlememekde. Nefesim daralırdı. Gözlerimi berk-berk sıxmış, xatırlamaq isteyirdim. Bir-birine qarışmış sesler qulaqlarımda uğuldayırdı...Qorxunu hiss edirdim. Heyecan...Daha başqa duyğu da var idi. Boşluq...!
"Suay, sakitleş!" - qollarım tutulunca hereketsiz qaldım. Niye tuturdular meni?! Xilas olmaq üçün etdiyim her çırpınışda bedenimin ferqli yerlerinden qopan şiddetli ağrılar nefessiz buraxırdı meni.
"Suay! Suay! Sakit ol! Her şey yaxşıdı!". Birden sert ağrı qopdu. İçimdeki feryadın eksine ağzımda sadece uzun mırıltı çıxara bildim.
"Tikişi partladı! Vur bu iyneni!". Ne edirdiler mene?! Meni yatağa sıxan ellerden xilas olmalı idim!
"Suay, sakit!". Dalbadal adımı seslemesi eseblerimi pozurdu! Her çırpınışımda son nefesimi verirdim sanki.
Sonda...İnce sızıltı...Ağrı sonlanmışdı. Qollarımdakı ellerin geri çekildiyini hiss etdim. Gücüm yox idi. Dibsiz qaranlıq meni özüne çağırırdı. Direne bilmirdim. Çekirdi meni...Sanki ruhum bedenimi terk edirdi. Uzaqlaşan sesler...Qaranlıq...
* * *
Gözlerimi açdığımda ağ rengli tavanla qarşılaşdım. Sonra, ağ divarlar...Xestexana otağında olduğumu anlamağım çox çekmedi.
Belimden aşağı ve çiynimde ağrı hiss edirdim. Beynimin içinde ise qeribe sızıltı var idi. Başımı azca yana eydim. Sol qoluma sistem qoşulmuşdu. Diger elimi hereket etdirmek üçün cehd gösterdim. Bir an kiçik ağrı hiss etsem de alınmışdı. Elimi qarın boşluğumda ağrı hiss etdiyim yere basdırdım. Hem ince, hem bu qeder bedenimi ele alan ağrı nece ola biler axı?
Qapı açılınca ağ xalatlı biri daxil oldu otağa.
"Suay xanım, sonda oyandınız" - gülümseyerek mene yaxınlaşdı. Her iki gözümü aralayıb mavi işıq tutduqdan sonra geri çekildi.
"Veziyyetiniz yaxşıya doğru gedir. Tesevvür etdiyimden de güclü

<< 1 ... 44 45 [46] 47 48 ... 181 >>