hissi sevirdim...
"Yene mene göstermeyeceksen o qara gözlerini?". Bir daha ağzındakı maska buğlanıb açıldı. Nedi, yox deyirdi mene?
"Sesini unutdum, sevgilim. Bağışla meni..." - burnumu çekib göz yaşlarımı sildim.
"Yalvarıram, başqa şeyleri unutmadan oyan artıq". Son bir ümid sıxdığım eline baxdım. Heç bir hereket yox idi.
Üzerimdeki xestexana geyimini çıxarmış pillekenle aşağı enirdim. Tek ümidim alacağım yeni xeberler idi. Bu deqiqe yaxşı xeber eşitmeye çox ehtiyacım vardı. Yemekxanaya giren kimi etrafa baxmağa başladım. Ah, oradadı. İti addımlarla Erşadın eyleşdiyi masaya doğru addımladım. Bu iki ayda aramızdakı münasibet düzelmişdi. En azından ikimizinde ortaq istekleri var idi. Qarşısındakı stulu çekib eyleşdim.
"Yaxşı xeberlerle geldiyini de". Dodaqlarını bir-birine sıxıb başını teessüfle yelledi.
"Yeni bir şey yoxdu". Ah!
Elimi masaya vurdum - "Artıq menim sebrim tükenir xeberin olsun! Ya o adamı tapın, ya da men polise gedecem!"
Telaşla gözlerini iri-iri açdı - "Bunu danışmışdıq"
"Xeyr, sen danışmışdın men ise Ayaza göre susmuşdum. İndi ne Ayazın apardığı prinsip vecimedi ne de başqa bir şey! Ölürdük biz başa düşe bilirsen bunu?! Ayaz, ölür!" - sona doğru sesim titreyince başımı ellerim arasına aldım. Eseblerim dözümürdü artıq! Ayazı yatağa, meni bura hebs eden adam çölde rahat-rahat gezir! Buna dözmek çox çetindi! Düşündükce başımı itirirem!
"Biraz daha sebr et, xahiş edirem. Yaxınlaşırıq artıq. Hem" - susunca başımı qaldırdım.
"Hem ne?!"
"Bunun Ayaza gelen tehdidlerle elaqeli olduğunu düşünürük". Ah, birde o var idi. Ayaza gelen tehdidler! Sen deme o gün qapıdakı saysız mühafizeçilerin menimle bir elaqesi yox imiş. Ayaz tehdid olunurmuş ve polise getmek evezine özü hell etmeye çalışırmış. Onun keçilmez yüksek eqosu! Ah, Ayaz bezen seni ele başa düşmürem ki...
"O necedi?" - sesindeki tedirginliyi hiss etmişdim. Soruşmağa qorxurdu.
"Sessiz". Dodaqlarını qıvırdı.
"İkimizde ayılacağını bilirik. Ele deyil?" - qaşlarını qaldırmış

<< 1 ... 52 53 [54] 55 56 ... 181 >>