Birce sevdiyim adama bir xeyrim deymirdi. O, heyata tutunmaq üçün mene elini uzadıb kömek isteyir, men ise sadece izleyirdim. Tuta bilmirdim onu...
"Suay, Qızım". Eşitdiyim sesle başımı yerden qaldırdım. Bu ki, Emine xala idi. Senderin anası. İti addımlarla ona çatıb qollarımı boynuna doladım. O da meni eyni terzde qarşıladı. Nece sevmişdim bu qadını. 'Qızım' deye seslemesi nenemi xatırladırdı mene. Geri çekilib çatılmış qaşlarla başdan aşağı süzdü meni.
"Bu ne haldı. On kilo qalmısan. Boynuna al getirdiklerimi kime yedirirsen?". Bu sözlerine qarşı gülümsedim. Heftelerdi ki, öz elleri ile bişirdiyi yemeklerden getirir mene.
"Gelin eyleşek" - kenardakı stula istiqametlendirdim onu.
"Ne yaxşı gelmisiz"
"Yarpaq dolması getirmişem sene. Bu defe öz gözlerimle yediyini görmemiş heç yere getmeyecem" - yalançı qezeble işare barmağını mene doğru salladı.
"Ne eziyyet çekdiniz". Bu etdikleri utandırırdı meni.
"Ne eziyyeti, qızım, xoşdu mene". Semimiyyeti içimi isidirdi. Bezen Ayazın şanslı biri olduğunu düşünürem. İtirdiyi anasının yerini vermese bele bu qadın ona yaxşı analıq etdiyinden şübhem yoxdu. Ancaq qeribe bir şey var idi ki, Ayaz ondan heç danışmamışdı. Ögey anasının olduğunu dememişdi bele. Eh, her neyse.
"Her gün Ayazın yanına girirem. Her şeyi danışıram ona. Hamımızın onu gözlediyini bilir". Simasındakı donma nezerimden yayınmamışdı. Ayazın adı her keçende duruxsunurdu. Bir defe bele olsun onun yanına girmemişdi. Elece şüşe arxasından izleyirdi.
Вчера в 19:43 · Отправлено из Messenger
Nar Giz
"Ac olarsan. Gel, sen yemeyini ye". Yene mövzunu deyişse de üze vurmayıb mene uzatdığı kiçik plasmas qabı qucağıma yerleşdirdim.
"Birazdan Senderle Arif gelecek" - dedi heyecanla. Ağzım dolu olduğu üçün sadece başımı salladım.
Arif bey bu iki ay erzinde çox düşmüşdü. Her axşam Sender onu buraya getirirdi. Ele bir saat sessizce Ayazı izleyir, sonra yeniden qayıdırdı. Bu müddet erzinde yalnız bir defe içeri girmişdi, onda da huşunu itirmiş, sistem

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 181 >>