başladım.

"Hara gedirsen, Suay! Gözle danışaq" - dehlizde irelileyerken bir terefden de Senanın sesine qatlanmalı olurdum.

"Üzr isteyirem. İsteyerek çıxmadı ağzımdan. Bax, gedek bir yerde oturaq danışaq her şeyi". Çaresiz qalıb ayaq saxladım.

"Niye anlamaq istemirsen? Seninle menim danışacaq bir şeyimiz qalmayıb! Tek ortaq nöqtemiz işlediyimiz şirketdi" - elimi bir-birine çırpdım - "Bu qeder, Senan". O gözlerini döyerken, men çıxışa doğru addımlamağa başladım. Nefesim daralırdı. İçimde alovlanan nifret duyğusu qarşıma çıxan her kesi menimle birge yox ede bilerdi. Sen ne etmisen bele, Ayaz!

Bir saatlıq yolu iyirmi deqiqeye gelmişdim. Celd maşından enib girişe doğru yönlendirdim addımlarımı. Öyrenmeli idim bu etdiyinin sebebini. Cavab vermeli idi mene!

Liftle yuxarı qalxdım. İnsanların qeribe baxışlarını üzerimde hiss etsem de hiss etdiyim daha da güclü şey var idi içimde. Qezeb! Nifret!

"Xanım, dayanın!" - katibe qaçaraq mene çatmağa çalışsa da gec idi artıq. İçeri girmiş, Ayazla üz-üze dayanmışdıq.

Çaşqınlıq dolu baxışları dolanmışdı gözlerime.

"Ayaz bey, üzr isteyirem. Sa-"

"Sen çıx" - deye dillendi gözlerini menden ayırmadan. Qapının bağlanan sesine qarşı xatırladım bura niye geldiyimi. Otağın içine doğru bir-iki addım daha atıb dayandım.

"Daha kimlere demisen, Ayaz?". Gözlerini qıyıb mene doğru addımladı.

"Anlamadım. Neyi?". İstehzayla gülümsedim. Serf eleyende özünü axmaqlığa vurmağı çox gözel bacarır.

"Besdi, Ayaz. Neyi nezerde tutduğumu bilirsen"

Qapı açılınca ikimizde hemin terefe çevrildik. Ah, tam yerinde.

"Çölde gözle, Erşad". Ayazın sert sesine qarşı Erşad yerinden terpenmedi bele. Gözlerime baxırdı tedirginlikle. Ona söyleyib söylemediyimi bilmek isteyirdi, deyesen.

"Qalsın, mövzuya ele de yad deyil" - deyince Ayaz gözlerini mene çevirdi.

"Açıq danış!". Qezeblendiyini hiss edirdim. Çox gözel...En azından yalnız deyildim. Ona doğru bir addım daha atıb üzünü görmek üçün azca başımı

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 181 >>