çıxıb qonaq otağına gireceyim zaman eşitdiklerimle ayaq saxlamalı oldum.
"Gedende Suayıda apar. Sene onu bura getirme demişdim". Hirsle elimdeki sinini berk-berk sıxdım. Ayaz divanda arxası mene dönük, Erşad ise kresloda üzü mene teref eyleşmişdi.
"Senin yanında olmağa çalışır. Bunu ona etmeye haqqın yoxdu" - dedi Erşad onu yola getirmek üçün. Sonra gözlerini mene çevirdi.
"Sözümü mene tekrarlatma. Suayı apar, birde getirme!" - çıxan duyğusuz ses Ayaza aid idi. Dodaqlarımı bir-birine sıxmış, ağlamamaq üçün direnirdim. Dayana bilmirdim artıq mene bele davranmasına! Özünü menden uzaq tutması o qeder ezab verir ki! Erşadın mene atdığı teessüf dolu baxışlara ehemiyyet vermeden geriye çevrilib yeniden metbexe qayıtdım. Sinini masaya qoydum ve stulu çekib eyleşdim.
"Suay, yaxşısan?". Zöhre telaşla qaçıb yanıma geldi. Elimi salladım elece.
"Yaxşıyam, narahat olma. İşinde ol sen". Başımı ellerim arasına alıb gözlerimi qapadım.
O andan sonra deyişmişdi sanki. Tam bir hefte evvel baş verenlerden sonra...
Ayazın ellerim arasından sürüşen eli neyinse düz getmediyini xatırlatmışdı mene. Hekim qabaqcadan xeberdarlıq etse bele pisi düşünmek istememişdim heç vaxt. Sadece Ayazın oyanmağına yöneltmişdim bütün diqqetimi. İndi ise heç gözlemediyim yerden bir daha vurulmuşdum.
Ayaz bir daha hekimi çağırmağımı söyleyince celd qaçaraq hekimi tapıb geri gelmişdim. Lakin Ayaz çölde gözlemeyimi istemişdi. Hemin an o qeder qorxurdum ki. İstemesem bele dehlizde gözlemeli olmuşdum. Keçmek bilmeyen deqiqelerden sonra otaqdan çıxan hekimin boğazına çökmüşdüm anındaca. Meni sakitleşdirmeye çalışsa da istediyim o deyildi. Cavab gözleyirdim ve sonda almışdım da.
Size aylar önce de dediyim kimi Ayaz bey ağır beyin travması yaşayıb. Buna göre her hansı duyğu orqanını itirme tehlükesinin yüksek olduğunu bilirdik, ancaq oyanmadan önce deqiq diaqnoz qoya bilmirdik. İndi oyandığı üçün tam deqiqliyi ile aydın oldu her şey. Teessüf ki, Ayaz beyin beynine aldığı ağır zerbeden sol terefi

<< 1 ... 60 61 [62] 63 64 ... 181 >>