addımlayıb qarşısında dayandım. 'Ne oldu?' deye qışqıran baxışlarını üzerime dikmişdi. Yavaş-yavaş eyilib burnu burnuma gelecek terzde dayandım. Üzündeki kesik izleri artıq sağalmışdı.
"Sevgilim, nese isteyirsen?" - dodaqlarına doğru aramla mırıldandım. İrileşen göz bebekleri bir anlıq dodaqlarıma ense de yeniden gözlerime dolandı. Özünü gerdiyini ona toxunmadan bele hiss edirdim.
"Menle oyun oynama!". Sesi sert çıxsa da teneffüsünün pozulduğunu üzüme deyen nefesinden anlamışdım. Ah, kefim yerine gelmişdi. Yana doğru qıvırdım dodaqlarımı.
"Belke senle oynamağı sevirem, sevgilim". Gözlerini gözlerimden ayırıb geriye getdi.
"Evine get" - dedi üzüme bele baxmadan. Bu hereketine qarşı doluxsunsam da üze vurmamağa çalışdım.
"Yaxşı, gedim men" - bir neçe saniye baxışlarımı üzünde gezdirsem de menden yana baxmadı. Ağlamaq hissi ile dolub daşırdım. Biraz daha qalsam özümü tuta bilmeyeceyimi anlayıb iti addımlarla dehlize keçdim. Celd gödekçemle uzunboğaz ayaqqabılarımı geyinib özümü çöle atdım. Her defesinde özüme söz versem de alınmırdı. Menden qaçması qürurumu sındırırdı. Axı men qadınam. Onun meni sevdiyi bilsem bele tesir edirdi bu etdikleri. Niye anlamırdı her ne olursa olsun onun yanına olacağımı?! Onu ezecek bir şey etmirdim ki men! Sadece yanında olmağa çalışırdım.
Avtomobilin arxa qapısını açıb eyleşdim. O qezadan sonra qabaqda oturmamışdım heç. Herekete geldiyimizde qeyri-ixtiyari oturacağın kenarlarına tutundum. Ne qeder çalışsam da bu qorxunu eze bilmirdim içimde. Fikrimi dağıtmaq üçün Erşadı söhbete tutmağa qerar verdim.
"Yene bir xeber yoxdu hemin adamdan?". Radionun sesini qısdı.
"Demişdim axı Ayaz alıb o işi eline". Bezginlikle gözlerimi süzdüm.
"Yene öz bildiyi yollarla gedecek?"
"Böyük ehtimalla". Küçeni burulub merkezi yola girdik.
"Onu tapsa ne olacaq? Polise vermeyecek yüz faiz. Eger ele bir niyyeti olsa idi evvelden polise hevale ederdi"
"Bilmirem" - deye mırıldandı.
"Yaxşı görek. Buna inanmayacağımı bilirsen". Göz

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 181 >>