deyildim. Bunu soruşmağı sonraya saxlayacaqdım. Yeniden baxışlarımı yere endirdim.
"Sonra Senan çıxdı" - narahatlıqla yerinde terpendi. Dodaqaltı nese mırıldandı ancaq anlamadım.
"Kömek etdi mene. Çetin zamanlarda yanımda oldu. Nenemin veziyyeti ağırlaşanda" - gözlerimi qaldırıb üzüne baxdım - "sen meni her incidende". Peşmanlıqla parıldayırdı gözlerimde donan baxışları.
"Sen o qeder çaşdırırdın ki, meni. Hem qarışıq biri idin, hem de çox sade. Sözü yapışdırırdın üzüme ne hiss etdiyimi düşünmeden. Hem qeddar idin, hem duyğusuz. Bir terefden de yaxşılıq edirdin mene. Qoruyurdun. Beynimi ele qarışdırırdın ki, Ayaz. Anlaya bilmirdim seni. Niye mene ele davrandığını. Menden ne istediyini". Biraz daha mene doğru sürüşdürdü bedenini.
Yavaşca saçımı qulağımın arxasına verdi - "Sen o qeder qüsursuz idin ki. Temiz, saf, güclü, gözel...Qeribeside bütün bunların ferqinde deyildin. Bu da meni deli edirdi. Bu qeder mesumiyyet heç inandırıcı gelmirdi. Oynadığını düşünürdüm. Men nece beynini qarışdırırdımsa sen de mende eyni hissi buraxırdın. Özüm bele ne etdiyimi bilmirdim. Seni incitmek isteyirdim, ancaq birden özümden asılı olmadan seni qoruyurdum. O qeder eseb pozucu veziyyet idi ki!" - sona doğru baxışları ciddileşdi.
"İndide oynadığımı düşünürsen?" - deye fısıldadım. Gülümsedi.
"Elbette, yox"
"Bes, ne vaxt inandın mene?"
"Qeribe olacaq, ancaq aclıqdan meden quruldayanda mene atdığın o pert olmuş baxışda anladım". Teeccüble gözlerim irileşdi.
"Sen eşitmişdin?!" - heyretle soruşdum. Gülümseyerek başını salladı. Zibil! Pert olmuşdum yene! Üzümde hiss etdiyim yanma ile alnımı dizlerime dayadım.
"Hey" - dedi - "Gizlenme menden" - saçımı geriye atıb çenemden tutaraq başımı qaldırdı. Bu deqiqe otağın qaranlıq olduğuna şükür edirdim.
"Utanmalı bir şey yoxdu ki, hamı aca biler" - deyib gülmeye başladı.
"Ayaz!"- qoluna vurdum hirsle. Dodaqlarını bir-birine sıxdı.
"Yaxşı, yaxşı" - dedi - "Sadece bir şey maraqlıdı ki, bir saat nahardan sonra yene nece aca

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 181 >>