edecekdi meni! Qollarımı qoynumda qovuşdurdum.
"Yeni, birce süfreye göre bele düşünürsen?" - dedim incik dolu sesle. Çengeli pendire batırıb ağzına götürdü.
"Gece bütün sebebleri saydığımı xatırlayıram nese" - gözaltı mene baxıb yeniden yemeye davam etdi. Elece qaldım orada. Bu adam bir cavabı ile nece de meni susdurmağı bacarırdı!
Atışma dolu keçen yemeyin ardından birlikde süfreni yığışdırırdıq. Ayaz çirkli qabları sudan keçirir, men ise qabyuyan maşına yerleşdirirdim.
"Qolun necedi?"
"Yaxşıdı sen narahat olma"
"Keyime olur?"
"Arada bir"
Bütün qabları qabyuyana yığdıqdan sonra düymeni sıxdım. Birden Ayaz meni özüne çevirdi ve her iki eli ile belimi sardı.
"Mene bu işi gördüre bilen ilk qadın olaraq rekordlar kitabına düşessen" - dedi istehzahla.
"Kamil dayı vaxtında demişdi ki, bu odunu, ancaq sen yontaya bilersen. Deyesen, alınır he, sevgilim?". Ağzı heyretle aralandı.
"Bunu yazdım bir qırağa" - deyib göz vurdu.
Birden ağlıma gelen şeyle qollarından çıxdım. Sual dolu baxışları altında çekmeceye yaxınlaşdım. Elimdeki derman ve bir stekan su ile yeniden ona yaxınlaşdım. Qaşlarını çatmış, elece baxırdı.
"Ne baxırsan, Ayaz, al iç bunu"
"Ehtiyac yoxdu day bunlara" - dedi bezginlikle.
"Ayaz...!" - qaşlarımı çatdım - "Bele mızmız olduğunu bilseydim evlenmeye razı olmazdım". Bic-bic gülümsemeye başladı.
"Telesme, gözelim, hele bu cümleni çox işledessen". Ne?! Gözlerim dehşetle aralandı. Bu adam ciddi idi?!
* * *
Ayazla birlikde evden çıxan kimi ister-istemez gödekceme sardım qollarımı. Mart ayı girmiş olsa da hele de güneş şüası etrafı iside bilmirdi.
Heyetin girişinde dayanıb gözlemeye başladıq. Ayaz çiynimden tutub meni özüne sıxdı. Başımı azca qaldırdıb ona baxdım. Mene sevgi ile gülümsese de bayaqkı atışdığım adamdan eser elamet yox idi. Daha sert idi. Ah, tebii ki, arxada mühafizeçiler var idi. Başqalarının yanında daha çox sert adam simasına bürünürdü menim temiz qelbli adamım. Hm...Deyesen, onun etrafında qurduğu qalanı yarıb

<< 1 ... 82 83 [84] 85 86 ... 181 >>