deyeceklerini gözleyirdik. Düzü, heyecanlı olan bir men idim.
"Her şey yolundadı" - dedi hekim elindeki üzerinde ne yazıldığını anlamadığım vereqleri masaya qoyaraq. Tutduğum nefesimi sonda rahatlıqla buraxa bilmişdim. Gözlerimi Ayaza çevirince mene baxdığını gördüm. Gülümseyirdi...
"Tomoqrafiyanın cavabı müsbetdi. Her şey yaxşıya doğru gedir". Hekim de sevincli görünürdü.
"Ayaz bey, qolunuzda ara-ara keyimeler olacaq. Bu normal haldı. Qolunuzu çox yüklemesez getdikce bu hal aradan qalxacaq. Artıq fizioterapiyaya ehtiyac yoxdur. Heleki bir hefte dermanlara davam". Anındaca Ayaz hekime döndü.
"Derman olmaz!" - dedi sert sesle. Off! Bu adam ne etmeye çalışırdı?!
"Tam sağalmağınız üçün bu vacibdi" - dedi hekim böyük sebrle. Deyesen, bu hekimlere xas cehet idi. Sebr ve anlayış.
"Olmaz dedim! Heyatımda içmediyim qeder derman içmişem. Kifayetdi bu qederi"
Hekim tereddüt dolu baxışlarını mene çevirince anlayışla gülümsedim. İçmeyecekmiş! Onu yola getirerdim men!
* * *
"Bizi öldüressen" - dedi Ayaz zarafatyana. Bu defe men sükan arxasında, o ise yan oturacaqda eyleşmişdi. Hekim qeti olaraq avtomobil idare etmeyi qadağan etmişdi. Ani baş gicellenmesi ve ya çep görme ola bilerdi. Ne de olsa tam sağalmamışdı.
Dilim iki metr qabağa çıxsa da sonda sükan arxasında otura bilmişdim. Düzü, esas silahımdan istifade etmişdim. Öz tehlükesizliyimi ortaya atınca razı olmuşdu.
Eslinde, qorxurdum. Her iki elimle sükandan berk-berk yapışsam da Ayaza belli etmemeye çalışırdım. Yoxsa o qeder çabam boşa gedecekdi.
"İnan mene öldürmek istesem tam ederem. Senin kimi yarımçıq yox" - bütün gerginliyimi basdırıb zarafatyana cavab verdim. İlahi, ağlanmalı günümüze gülürdük. Deyesen, o qezadan sonra beynimiz hele özünü berpa ede bilmemişdi.
"Hem, Kanadada yaxşı avtomobil idare etmeyi öyrenmişdim". Birden, içerideki hava gerildi. Mene atdığı o qısa baxış udqunmağıma sebeb olmuşdu. Dilimi ilan sancsın menim! Bu söhbeti açmamalı idim!
"Sağa" - dedi quru sesle. Sözüne emel

<< 1 ... 84 85 [86] 87 88 ... 181 >>