çevirdim baxışlarımı. Ne demek istediyimi anlamış olacaq ki, boşda qalan eli ile elimden tutdu.
"Nişanlım, Suay" - dedi qadına. Ayazın ağzından çıxan sözemi teeccüblenim, yoxsa qadının üzünde yaranan geniş gülümsemeyemi bilmedim. Sadece ikisi arasında gedib gelirdi baxışlarım.
"Sonda, tanış ola bildik. Xoş gelmisen, Suay" - deye qadın istiqanlıqla meni qolları arasına alıb iki yanağıma da öpüş qondurdu. Qeribe şekilde men de üzerimdeki çaşqınlığı atıb gülümsemeye başladım.
"Xoş gördük"
"Gelin, keçin içeri. Üşümüsüz yeqin" - kenara çekilib yol açdı bize. Ayaza baxdım tereddütle. Anlayışla gözlerini yumub açınca içeri daxil oldum. Birlikde ayaqqabılarımızı çıxarıb qadının uzatdığı ev ayaqqabılarını keçirdik ayağımıza. Üzerimizdeki gödekçeleri çıxarıb yandakı asılqandan asdıq.
Sonra xanımın arxasınca nazik, uzun dehlizden keçib başqa otağa daxil olduq. Bura biraz daha isti idi. Dördkünc, kiçik otağın bir küncüne yeni olduğu belli olan divan ve yanına bir kreslo qoyulmuşdu. Qarşısında ise kiçik masa var idi. Demir çıxış qapısı kimi bu eşyalar da eve yad qalmışdı.
"Buyurun, eyleşin" - dedi xanım rahat divanı işare ederek. Üzünde hele de eyni semimi gülüş var idi. Ayazla birlikde gösterdiyi divanda eyleşdik. Kiçik, qırmızı qız hele de Ayazın qucağından enmemişdi. Ayaza nese danışır, Ayaz ise maraqla onu dinleyirdi.
"Soyuqdan gelmisiz. Size isti çay getirim" - deye xanım dillenib iti addımlarla otaqdan çıxdı.
İçeri qaranlıq idi. Otaqdakı yegane pencereden içeriye süzülen narın işığın qarşısını
tünd qehveyi rengli perde tutmuşdu. Hem de biraz havasız idi. Ancaq divarlarda rütubet görmürdüm. Etrafı incelerken yemek masası gözüme deymedi. Otaq kiçik olduğundan yeqin ki yerleşmeyib. Belke de metbexde var idi. Orada yeyirdiler, ya da döşemede. Bilmirdim. Kend yerinde heç zaman olmamışdım ki.
Yene hemin xanım elinde sini ile içeri daxil oldu. Çayları tek-tek masaya yerleşdirib, gilas mürebbesini de yanına qoydu.
"Sevil, ne eziyyet çekdin" - dedi Ayaz. Qadın

<< 1 ... 87 88 [89] 90 91 ... 181 >>