qaçaraq Ayazın otağına girdi. O qırılma sesleri nece de tanış gelirdi. Menim qelbimi de defelerce ele qırmamışmıydı?

Eve gelen kimi isti duş qebul edib üzerime qalın paltarlarımdan geyindim. Bayaqkı hengameden sonra düşüncelerimi bir araya yığmaq üçün mezarlığa, nenemin yanına getmişdim. Ondan bir cavab gelmese bele meni eşitdiyini bilirdim. Saatlarca tökmüşdüm içimi ona. Öz düşüncelerimi sesli eşitmek ele qeribe gelirdi ki...Suallarıma bir cavab tapmasam bele biraz daha rahatlamışdım. Ne de olsa meni en yaxşı başa düşen insanın yanında idim...

Zeng sesi ayırdı meni düşüncelerimden. Qapını açan kimi qarşımda gördüyüm adamla heç de teeccüblenmedim. Emir ve onunla birge gelen bir tonluq azarlayıcı sözler. Xoş geldiniz...

"Telefonun hele de bağlıdı" - günahlandırıcı baxışlarını yox sayaraq kenara çekildim.

"Gel, keç içeri". Danlaqdan qaçmaq bir işe yaramırdı. Onunla üzleşmeli idim. Ayaqqabılarını çıxarıb qonaq otağına keçdi.

"Eger o telefonu bağlı saxlayacaqsansa onda heç işletme bizde başımızın ağrısını bilek!". O divanda eyleşince men de onun yanında eyleşdim.

"Yenisini alacaqdım, unutdum"

"Başa düşmedim, men bilen senin telefonun var idi". Qaşlarını çatmış üzüme baxırdı elece.

"Xarab oldu". İstemesem de yalan atmalı oldum. Doğruları deseydim, her şey çıxmaza doğru gedecekdi.

"Anladım, yene heçne demeyeceksen. Eybiyox, hemişeki kimi gözleyerem mende" - ayağa qalxdı.

"Hara gedirsen? İndi geldin"

"Yox gedim. Xedice evde tekdi. Senden xeber almayınca yoxlamağa gelmişdim" - qapıya doğru irelilemeye başladıq.

"O necedi? Ağrıları olur?"

"Şükür, daha yaxşıdı. Arada yüngülvari sancılar olur, ancaq çox çekmir". Ayaqqabılarını geyinib mene teref çevrildi.

"Sabah mütleq telefon al mene zeng et. Nigaran qalıram". Gülümsedim. Meni böyük qardaş kimi sahiblenmesini sevirdim.

"Narahat olma sabah ilk işim o olacaq". Elini çiynime qoydu.

"Özüne yaxşı bax"

"Sende" - qapıdan çıxdığı zaman arxasınca seslendim -

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 181 >>