istediyi suala cavab olaraq. O ise sadece vecsizlikle gözlerini çevirdi her zamankı kimi. Off! Bu adamın etdiyi yaxşılıqların ferqinde olmaması deli edirdi meni!
Tam ağzını açırdı ki, celd söze atıldım.
"Yene men bir şey etmedim, sadece maddi kömeklik etdim deme!" - hirsle dillendim.

"Bu ilk deyil ki. Lale, Eli..." - deyince mene döndü.
"Eli?" - deye soruşdu çaşqınlıqla. Afallamışdı.
"He, Eli. Ona etdiklerini de bilirem. Kamil dayı danışdı mene her şeyi"
Bir qaşı eyhamla havalandı - "Kamil dayı ile danışmısan? Ne vaxt?". Ah! Bu sualın yeri idi?!
"Seninle qarşılaşdıqdan sonra" - başını sallayıb qarşısına döndü. Buz tutmağa üz tutmuş ellerimi gödekcemin ciblerine saldım.
"Üşüyeceksen içeri gir" - quru sesle dillendi gözucu mene baxaraq. Onu tek qoymacaqdım! Yoxsa beyninde her şeyi öz eleyhine quracaq, özünü günahlandıracaqdı sebebsizce.
"Sen qaranlıq adam deyilsen. Sen tanıdığım en temiz insansan" - deyince mene qısa baxış atdı. Dodaqları istehzayla yana qıvrılmışdı.
"Ne?!" - çiynine vurdum çiynimle - "Neye gülürsen?! Düzünü deyirem!" - deye üsyan etdim. Helede gülümseyirdi! Mene döndü.
"Soyuq sene yaxşı gelmir, Qırmızı. Keç içeri" - istehza dolu sözlerini qulaqardı etdim. Çünki, ağlıma başqa bir şey ilişmişdi.
"Niye Aysu?" - anlamamış baxışlarını üzüme dikdi.
"Uşağın adını niye Aysu qoymusan?" - anındaca qaşları havalandı anlamış kimi.
"Heç anlamadın?" - deye soruşdu eyhamla.
"Neyi anlamalıyam?!". Bu adamın şifreli sözleri deli edirdi meni!
"Adımızın ilk hecaları" - deyince çaşqınlıqla elece qaldım. Ayaz...Ay! Suay...Ah!!! Anladığım şeyle iri-iri açıldı gözlerim. Menden icazesiz açılan ağzıma basdırdım elimi.
"Sene inana bilmirem!" - üstümdeki teeccübü atıb boynuna doladım qollarımı. Bu adam her saniye meni daha da bağlayırdı özüne. Kim gözleyerdiki bele bir şeyi buz torbası adamdan!
"Deyesen, çox sevdiniz bunu, Qırmızı xanım" - eyhamla qulağıma doğru fısıldadı. Celd geriye gedib başımı salladım.
"Özüde çox..." - deyince

<< 1 ... 92 93 [94] 95 96 ... 181 >>