getirmek üçün çabalamışdım. Ancaq son netice göz qabağında idi. Off!
"Eger bele çox işlemek isteyirsense bizim şirkete gel. Artıq ora hem de senindi"
"Ayaz!" - ona qısa baxış atdım - "Qazanmaq üçün eziyyet çekmediyim bir şey menim ola bilmez. Hem, men işimden çox razıyam!".
Şehere daxil olan kimi tıxaca ilişmişdik her zamankı kimi.
"Bizi çökdürmeye qerarlısan yeni?" - deyince hirsle ona döndüm.
"He, senin derdin budu?! Sizin şirketi çökdürmeyim?!" - istemesem de sesim yüksek çıxmışdı. Bezginlikle nefesini buraxdı.
"Ele olmadığını bilirsen. Senin yerin menim yanımdı! Reqiblerimin yox!"
"Özün de deyirsen. Onlar senin reqiblerindi, Ayaz, menim yox!"
"Sen de menim arvadım olacaqsan!"
"Bu bir sebeb deyil!"
"Menimle söz güleşdirme! O işden çıxacaqsan!"
"Heç yere çıxmayacam!"
"Sebrimi sınama!"
"Se-". Birden yola atılan insanla celd eylece basdım. Maşından ürek ağrıdıcı sürtülme sesi çıxarken, son anda qezadan xilas olmuşduq. Bir an bütün o baş veren qeza gözlerim önünde canlandı. Zibil! Nefesim kesilirdi sanki. Titreyen elimi sıxılan boğazıma qoydum.
"Suay, mene bax!" - Ayazın sesi qulağımda uğuldadı. Men hereketsiz qalarken üzerime eyilib kemeri açdı. Nefesim kesilirdi...! Kesik-kesik nefes almağa başladım.
"Şştt...Keçdi, gözelim" - meni qolları arasına aldı. Bir eli ile saçlarıma digeri ile belime sığal çekmeye başladı. Başımı boyun girintisine basdırdım. Elece süzülürdü yaşlar sessizce gözlerimden.
Biraz daha özüme gelerken getdikce çoxalan siqnal sesi doldu qulaqlarıma. Ayazın qollarından çıxıb her iki elimle gözlerimi sildim.
"Yaxşıyam" - dedim Ayazın narahatlıq dolu baxışlarına cavab olaraq.
"Men sürecem" - deye Ayaz qapını açmaq isterken qolundan tutub saxladım onu.
"Yox, Ayaz, yaxşıyam men"
Göz bebekleri irileşdi - "Esirsen, xeberin var özünden! Düş!"
"Yaxşıyam dedim! Hekimin dediklerini unudursan!" - deye etiraz edince hirsle söyüş mırıldanıb yumruğunu keçirdi çekmeceye.
Bunu razılıq olaraq qebul edib yeniden kemeri

<< 1 ... 94 95 [96] 97 98 ... 181 >>