Yox! Yox! İkimizi de oradaca öldürerdi! Düşün, Suay, düşün!
"Tikintide bezi problemler var". Ah, daha bir yalan!
"Nece bir problem?" - deye soruşdu şübhe ile. Çox isti idi. Off, Ayaz! Geri addım atmırdı heç cüre!

"İşler lengiyir. Vaxtında tehvil vere bilmeyecik. Çoxdandı işlerin başında yoxam, her kes öz kefindedi". Çox gözel! Yalanın biri bir qepikden! Cehennemde yanmamışdan önce Ayaz yandıracaq meni!
Gülümsedi - "Bezileri sevgilimin danlağı üçün darıxıb, deyesen" -dedi zarafatyana. Oh...Tehlüke keçdi deyesen.
"Qoy sensiz işlemeyi öyrensinler. Onsuzda menim yanıma gelessen" - deyince hirsle ona döndüm.
"Ayaz...!"
* * *
Sonda, evime gelib çıxa bilmişdim. İlk olaraq isti duş almışdım. İndi ise elimde acı qehve fincanımla televizor başında idim. Son iki aydı dünyada baş verenlerden xeberim yox idi. Eh, sanki dünyanın menden xeberi varmış kimi.
Darıxırdım...Tek qalmaq yaşayış terzi olan bir insan, indi darıxırdı. Çıxara bilmirdim Ayazı beynimden. Meger ne qeder öyreşmişemmiş men ona...Meger heyatım olubmuş o menim.
Mesaj sesi eşidince böyük hevesle telefonumu elime aldım. Ayazdan gözleyerken meçhul nömreden mesaj gelmişdi. Açdığımda ise oxuduqlarımla beynimden vuruldum sanki
Nerminden uzaq gezmeyimi isteyirsense bir saata deniz kenarında getdiyimiz restorana gel. Deyeceklerim var
Senan...! Hirsle telefonu ovucumun içimde sıxdım. Zibile qalasan! Bayaq sehv anlamısan deyen adam indi şert qoyurdu mene! Ancaq gedecekdim. Son defe gedib öyrenecekdim derdini ve çıxacaqdı heyatımızdan!
İti hereketlerle evvelce saçımı qurutdum. Qalın cins şalvar, üstden de qalın, boğazlı köynek geyindim. Çantamı elime alıb gödekçemle ayaqqabımı da geyinib evden çıxdım.
Menzilin qapısını iteleyib çıxdığım an mühafizeçinin sesi ile geriye çevrilmeli oldum.
"Suay xanım, hara gedirsiniz?". Off! Bu adamlar hele de burda idiler!
"İşim var" - geriye dönüb irelilemek isteyince qarşıma keçdi.
"Hara gedirsiniz biz sizi aparaq. Ayaz beyin xüsusi tapşırığı var

<< 1 ... 97 98 [99] 100 101 ... 181 >>