Solğun üzlü, gözeller gözeli, insanı meftun eden cavan oğlanla rastlaşanda, o bir delixananın bağçasındaydı. Ve oturduğu terefe addımladım, ona yaxınlaşdım ve soruşdum:
— Niye buradasan?

Ve mene teeccüble baxdı ve dedi:
— Yersiz sualdır, amma yene cavab vereceyem. Atam meni özüne benzetmek isteyirdi, emim de. Anam menim simamda görkemli atasını görmek isteyirdi. Bacım uzaq denizlere yelken açmış erinin yolunu davam etdirmeyin menim üçün faydalı olduğunu düşünürdü. Böyük qardaşım atlet olmağımı isteyirdi, eynen özü kimi. Ve müellimlerim felsefe doktoru, musiqi bilicisi ve mentiqçi…

Her biri menim güzgüde onların sureti olmağımda israrlıydı. Bura ona göre geldim. Buranı daha etibarlı hesab edirem, heç olmasa özüm ola bilirem. Sonra mene teref döndü ve soruşdu:
— Düzünü de görüm, sen de tehsil ve müdrik nesihetlerden sonra buranı seçmisen?

Ve cavab verdim:
— Men sadece ziyaretçiyem.
Ve dedi:
— Eh, ele ise sen de divarın o biri terefindeki delixanada yaşayanlardan birisen.