qucaqlaşıb görüşür.
Raqil. Hemişe azadlıqda qardaşım
Rövşen. Çox sagol
Raqil. Gedek evdekiler seni gözleyir
Rövşen Raqilin sözüne bend imiş kimi maşına dogru gedir. Maşına oturur. Raqil maşınl işe salaraq öz dogma torpagı olan Berde rayonuna yol alır. Yol boyu her iki qardaş susmuşdu. Arada olan sükut can sıxıcı idi. Aniden sükutu Rövşen pozdu.
Rövşen. Qardaş Nezrin ve Yusifim nece di.
Raqil. (Birce bu sual olmayaydı kaş) yaxşıdı Nezrin
Rövşen. Bes Yusif ?
Raqil. Aa ne olub ee? Eve gedirikde gözlerinle göreceksen bir neçe saata
Rövşen. Ne bilimd beş ildi görmürem de. Tutulanda Yusif üçgünlük idi. Nezrinin de 18 yaşı vardı, beş il keçib ee indi Yusifim 5 yaşındadı Nezrin se 23. Da menimde yaşımı bilirsen de (gülür)
Raqil. Yox bir onuda bilmeyim
Yeniden sükut.
Bir neçe saat sonra.
Rövşenin evi. Raqilin maşını heyete daxil olar olmaz Zernigar xanım celd aşagı düşdü. Heyete dogru qaçaraq sebirsizlikle oglunun maşından düşmeyin gözledi. Rövşen maşından düşen kimi körpe uşaq tek anasına dogru qaçaraq anasını bemberk qucaqlaydı.
Zernigarin göz yaşları ve iller sonra qovuşdugu balası
Rövşen. ( Anasının agladgın görende) aa bax bu olmadı, anam niye aglayırsan axı? Men ki burdayam niye aglayırsan day
İrade. Qardaş fikir verme anamı bilmirsen sevincinden aglayırda
Rövşen. (İradeni qucaqlayır ) qardaşının birdene si. Buna bax ee anama deyene bax ee özüde aglayır
İrade. Sevincden aglayriqda
Naile. İradeni iteleyir
Naile. İmkan ver bir bizde görüşek de qardaşımız la
Irade. Xainligin tutdu?
Naile. Hee qardaşımı qısqandım
Rövşen. ( Gülür ) yaxşı qısqanma gel görüm
Rövşen bacılarının iksinde qucaqlayaraq hemde gelinleri Cemale ve Ramileyede salam verir, onlarda Rövşen le salamlaşırlar.
Raqib. (Evden çıxaraq) insan bir deyerki qardaşın gelib düş heyetede
Rövşen. ( Gülür ) demirler düş özün gözünle görde
Raqib. Mende ele etdim onsuz. ( Sevincle ) Xoş geldin qardaşım
Rövşen. ( Raqibi qucaqlayaraq) çox sagol qardaşının fexri.
Zernigar. A bala imkan verin
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç