çıxır.
Zernigar. ( Eseble ) hardaydın?
Rövşen. Işim vardı
Zernigar. Ne işdiki o ele gecenin bu vaxtı evde olmamagna sebebdi?
Rövşen. İşim vardı o qeder
Zernigar. Sözümün qarşısına söz qoyma!
(Yumşaq terzde) bala qurban olum özüne yazıgın gelmir o qıza yazıgın gelsin.
Rövşen. Men ne ediremki?
Zernigar. Beş ildirki hebsdesen beş ildiki o qız tekdi. İndide bu gün çıxmısan xarabadan amma qızın yanında olmaq yerine bilinmir hardasan. Bala ALLAH a xatir insaf et O qıza qarşı.
Rövşen. Ana narahat olma men aileme qarşı insafsız hereket etmerem
Zernigar. Teki ele olsun. Her neyse çıx otagına biraz dincel yorgunsan hemde qızda narahatdır sene göre
Rövşen.Yaxşı
Rövşen anasının yanından uzaqlaşaraq pillekenlere dogru addımlayır, pillekenleri asta asta qalxır. Yavaş addımlarla kolidorun sonuna gelerek otagın qapısını açıb içeri daxil olur.
Nezrin eynindeki gecelikde pencerenin qarşısında dayanıb heyete baxrdı.
Nezrin. (Arxasına çevrilmeden) ne yaxşı evin yolu yadına düşdü
Rövşen vecsiz şekilde penceyini soyunaraq kenara atır daha sonra qolundakı saatını çıxardaraq aynabendin qarşısına qoyur. Nezrinse helede pencerenin qarşısında dayanmışdı.
Rövşen. ( biraz esebi tonda) Yusif hardadı?
Nezrin. Evin yolunu unutdugun kimi saatıda unutmusan deyesen.
Saatdan xeberin var? Saat 3-e qalıb ee bu vaxt Yusif harda ola biler sence?
Rövşen. Saatdan xeberim var sadece Yusif hardadı onu soruşram?
Nezrin. Ananın otagındadı. Anan dedibu gece menimle yatsın
Rövşen. Lap yaxşı,
Rövşen sessiz dayanıb çarpayının kenarında oturaraq her iki eliyle başını tutur. Bir müddet fikirlere dalır.
Sükut.
Rövşen fikirlerden ayrılaraq celd ayaga qalxır. Pencereye dogru yavaş addımlarla yaxınlaşır. Nezrin helede sessiz dayanıb pencereden baxırdı. Rövşen arxadan Nezrini qucaqlayır. Nezrin Rövşenin hereketine qorxsada büruze vermir.
Nezrin. Ne yaxşı yadına düşdüm?
Rövşen. Hemişe yadımdasanda.
Biliremki incimsen menden söz incikliyi aradan qaldıracam
Nezrin. Rövşen bu gün gelmisen amma

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 13 >>