aç
-Ne?
-qapını aç.
Qapı açılır. Hesen telefonu söndürüb teeccüble üzüme baxdı.
-Nolub?
-Men burda yata bilerem?
-Ne?
-Men tek yatmağa qorxuram. O otaqda tek olmaq istemirem.
-Yox. Bura başdan ayağa oğlandı.
-Hesen....Tek yatmaq istemirem.
Hesen üzümdeki narahatçılığı görüb, otaqdan çıxdı.
-Gel gedek.
-Hara?
-Gel gel-elimden tutub arxasıyca apardı. Menim otağıma gelib, yatağıma girdi. Eli ile meni de yanına çağırdı. Evvel tereddüd etsem de sonra yanına girib onu qucaqladım. O da başımı sığallaya -sığallaya menim neden qorxduğumu soruşdu. Yene vavab vere bilmeyib söhbeti ötüşdürdüm. Elim onun sinesi üstünde, nefesini üzümde hiss etdiyim bu sevgi dolu insanın 2 hefte sonra meni nece yaralayacağını heç tesevvürüme de getirmirdim....
Hesenle görüşmeyeli artıq 4 gün olurdu. Biz ikimiz de çox meşgul idik ve yalnız telefon vasitesile danışa bilirdik. Her defe telefona zeng edib 'Senin üçün çooooooox darıxıram' demeyi bütün günümü gözel keçirmeyime sebeb olurdu. Nehayet 4 gün sonra axşam onu xestexananın girişinde görüb körpe anasını görürmüş gülümseyerek üstüne şığıyıb onu qucaqlayıram. O da meni berk berk bağrına basıb çox darıxdığını söyleyir. Heç hekim xalatını çıxarmağıma imkan vermeyerek sürprizi oldugunu deyib qolumdan dartıb çöle çıxartdı. Onun maşını ile hardasa 5 deqiqe yol getdik , maşını kiçik bir mertebe ,bağlı-baxçalı villanın qarşısında saxladı.
-Bura haradır?
-Necedir beyenirsen?
-He çox gözeldir.
-Gel içeri daxil olaq.
Biz kiçik demir qapını açıb bağçaya daxil olduq.İçeri müxtelif gül kolları ile dolu idi. Yeni tumurcuqlamaqda olan kollar, kiçik yellencek, iri gövdeli qollu budaqlı ağac altına qurulmuş skamya çox isti aile sığınacağı havasını yaradırdı. Hesen qolumdan tutub meni evin içerisone apardı. Temiz temirli, otaqları geniş villanın ortasında dayanıb gözlerimi Hesene dikib:
-Bu villa kimindir?
-Heleki heç kimin.
-Nece yeni?
-Buranı almaq isteyirem. İkimiz üçün.
Boğazım qurumuşdu sanki ağzımı açıb bir söz de

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 24 >>