klassik şalvar üzerine açıq pembe renginde düymeli köyneyimi geyinib, penceyi de eynime keçirib evden çıxdım. Yolda yerimek bele mene indi zülm kimi gelirdi. Sanki mene edilen hereketden her kes xeberdardır ve hamı tenqid edici baxışlarla meni süzür. Tebii ki bu menim xeyalımda baş verir. Mehkeme qarşısında bildiyim her şeyi danışdım, ses danışıqlarını ise sübut kim mehkemeye teqdim eledim.ne qeder ceza aldıqlarını dinlemeden zalı terk etdim. Gerisi ile mehkeme ve Azer maraqlanacaqdı. Pillekenleri enerken Azer meni sesleyib saxladı:
-Aynur, men sene çox borcluyam. Minnetdaram.
-Men atamın son vesiyyetini yerine yetirirdim
-Menden istediyin nese bir şey varsa, de mütleq hell ederem.
-Sadece bir şey, metbuata atamın bunişle elaqesi haqda melumat vermeyin, o yaxşı insan idi insanların bilib bilmeden onu tehqir etmeklerini istemirem.
-Ele bu?
-He......
Pillekenleri enmeye davam etdim asağı mertebese olarken Azerin 'sene zeng edecem, arada görüşek' deyen sesine qarşılıq olaraq 'Elbette' cavabını deyib binanı terk eledim. Bir neçe saat küçelerde meqsedsiz şekilde veyillendim. Ayaqlarımın yorğunluqdan nece tükendiklerini bele hiss etmemişdim. Sonra tekbaşıma küçede fast food yemekxanaların birinden burger ve kola aldım. İndi mene her şey olar, insanın xeyalları yanıb bir tüstüye çevrilerken heyat haqqındakı teoriyaları da çürüyür. Mehkemenin üzerinden 2 gün keçenden sonra telefonuma zeng geldi. Sadece iki zeng sesi ve sonra dayandı. Nömre Hesenin nömresi idi. Men yataqda uzanıb telefonun ekranında yazılan '1 cavabsız zeng' yazısına baxmaqla ve göz yaşımı axıtmaqla kifayetlenirdim. İndi onun mene niye zeng etmesi bele artıü maraqlı deyildi. Her şeyle birlikde o da küle çevrilmişdi sanki. Hesenin adı geldikde mende yalnız sonsuz keder hissi oyanırdı. Öz özüme zaman keçenden sonra bu keder de keçecek ve yerinde sasece keçmişin külleri qalacaq deye düşünmüşdüm. Gece gezintiye çıxıb öz köhne evimize yollandım. Qapıdan içeri girerken atamın xatireleri kino lent kkmi

<< 1 [2] 3 4 ... 29 >>