ele burdaca öle bilerem.
Gülümseyerek yanına yaxınlaşdım.
-Yaxşı-deyib ellerinden tutdum guya ürek direk verirdim, otaqdakı her kes bilirdi ki Hesen iyneden qorxmur. İyne vurulan anda elimi öpüb üzüne qoydu.
-Aynur, Hesenin saçlarını tam qurulamaq lazımdı, soyuqlamağını istemirsense.
-He, Narahat olma Elmira özümle fen getirmişem.Yuxarıdakı otaqdadı. İndi getirerem.
Otağın qapısın açırdım ki Elmira onu gözlemeyimj xahiş etdi.
Hesen Elmiraya:
-Gelen defe qapını döy eger cavab gelmese çıx get. İçeri girme.
-Olduda.... Bura sizin üçün mehmanxana deyil.
-Ncncncn ölecek bir adamın son isteklerin de yerinı yetirmirsiz.
Elmiranın elinden tutub:
-Biz getmeliyik Hesen sen ise dincel-deyib otaqdan çıxdıq.
Dehlizde sessizce Elmira ile yeriyirdik.
-Aynur...
-Hmmm
-Siz men gelmeseydim axıra kimi edecekdiniz?
Alt dodağımı dişleyib, qızararaq:
-Bilmirem.
-Sen buna icaze verecekdin?
-Bilmirem. Elmira, men bele sual kimi verilende cavablarımda tereddüd edirem. Amma o an..
-Mene hesabat vermek mecburiyyetinde deyilsen. Sadecı incinmeyini istemirem.
-Bilirem-elimle qolundan sıxıb teşekkür etdim. Otaqdan feni götürüb geri qayıdarken bütün yolu düşündüm, heqiqeten onun toxunuşları meni pis etmirdi, nece deyerler qorxutmur, üreyimi bulandırmırdı. Amma yene de buna hazır olduğumu düşünmürem. Yeqinki Hesen de bir müddetlik tek qaldığı vaxtda bu neticeye gelmişdi. Çünki içeri daxil olan kimi söhbeti deyişdi.
-Mene senin bişirdiyin xörekden yeye bilerem, he?
-He , senin üçün dietik bişirmişem. Yağsız ve edavası az olan.
-Desene xestaxana yemeklerinden ferqlenmir.
Hesen yataqda oturub onun saçını qurulamağımı gözleyirdi. Feni cereyana qoşub saçlarını qurulamağa başladım. Saçlarını quruladığım zaman erzinde o sessizce oturdu heç bir artıq hereket etmeden. Ona yemeyini de yedizdirdim. Biz sessizce 2 saat vaxt keçirdik. Sonda Hesem dile gelib:
-Meni bağışla, bayaq.... deyesen çox ireli getdim. Bunu etmeye heç bir haqqım da yox idi.
-Her şey yaxşıdı. Sadece bele

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 29 >>