gözümün qabağından keçdi.Onun ofisinde , deri kreslosunda oturub atamla söhbet edirmiş kimi danışmağa başladım.
-Ata meni eşidirsen? Meni görürsen? Menimle fexr edirsen he? Bağışla meni senin oğullarının hebs olunmağına sebeb oldum. Amma belesi daha yaxşı olardı. Bilirem sen de olsaydın bu qerarı vererdin. -biraz iç çekib dayandım. Ayağa qalxıb otağın her küncüne, atamın qoxusu hopmus her eşyasına el gezdirdim. İkimizin şekli olan çerçiveni elime alıb:
-Senin arzunu heyata keçirdim. Yerinde rahat yat. Men artıq gede bilerem he? -çerçivenin üzerine damlayan göz yaşlarımı bele silmeden otağa son defe baxdım, vidalaşdım. Burnumun suyunu koyneyimin qoluna silib otağı terk etdim. Qapını bağlayıb eve yollanırdım ki Azerden zeng geldi:
-Alo?
-Aynur , yaxşısan ?
-He nolub ki?
-Senin kiçik qardaşın bilmirem nece ama qaçıbdı. Seni tapa biler ehtiy....
-Yaxsi-onun sözünü keserek desteyi asdım. Çünki qarşımda elinde silah dayanan behs etdiyi o kiçik qardaşımla üz üzeydim.
-He seni qancıq, nankor yetim. Atam seni yedirtdi içirtdi
sen ise onun emeyine tüpürdün!
-Onun emeyine tüpüren hansımızıq bunu demeyime gerek var mı? O silahın tetiyini barmağıyla yavaş yavaş sıxmağa başladı. Men ise h ele bele anda ölmek ela olardı düşüncesiyle qaçmadan , titremeden qarşısında dayanıb düz gözlerinin içine baxırdım. Arxadan kiminse süretle yaxınlaşdığını sezdim. Ele qardaşım da. Hemin adam qardaşımın üzerine atılıb elbeyaxa döyüşmeye başladı. Evvel qaranlıü simasını yaxşı seze bilmesem de bjr qeder sonra onun Hesen olduğuna emin oldum. Asfaltın üzerinde ikisi de silahın desteyinden yapışıb bir birlerinin ellerinden almağa çalışır, bir birlerine yumuruq tepik endirirdiler. Hesen burda nece noye olması ise tam bir müemma idi. He düzdü o buralarda yaşayır , gezintiye çıxarken bizi görmüş ola biler. Amma başına baele bir oyun açdığı qız üçün heyatını niye tehlükeye atsın ki? Bu düşünce ile beynimde mehkeme zalı qurarken silah açıldı , ateş sesi eşidildi. Evvelce güllenin havaya

<< 1 2 [3] 4 5 ... 29 >>