erzinde onu çox çetinlikle unutmağa çalışmışdım. Ne men onu hebsde ziyaret etmişdim ne de o mene birce defe olsun mektub göndermişdi. İndi hemin adam neçe ilden sonra ölümcül xeste olaraq menim yanıma gelib, ve özü haqda danışmaq isteyir.
-Aynur meni dinlemeyessen?
Onun sözlerini qulaq ardına vuraraq heyati vacib deyerlerini yoxlayıram ve otağı terk etmeye hazırlaşıram. Hesenin ağzını açmağı ile qapının qarşısında dayanıram.
-Bizim en böyük bedbextçiliyimiz o idi ki , her ikimiz de yalnız öz hekayelerimizi bilirdik. Sen Aynurun hekayesini men ise Hesenin. Bu menim son xahişim idi. Daha seni menimle danışmağa mecbur etmeyeceyem.
-Sen hemişe olduğu kimi meni sehv çıxardıb öz istediyin edirsen. Biraz da bele davam etse mene tecavüz etmeyinin en böyük gunahının mende olduğunu söyleyeceksen.
-Bu bele deyil, senin gunahın deyildi
-Daha ne qeder meni incitmeye davam edeceksen?
-Sadece sene öz qelbimi, beynimi ve hekayemi danışmaq isteyirem. Meni bağışla demirem. Dinlemeyini isteyirem.
Qapını çırpıb çöle çıxdım. Atam hemişe söylediyi kimi mende keçi inadı var idi. Amma ele hemin onun dediyi sözü xatırladım: 'İnad, qürur? Etmek istediyini et, inad et ancaq peşman olmayacağını tam emin bildikden sonra. Eger içinde nese şübhe varsa inadını davam etdirmeyin menası yoxdur. ' Qapını açıb yeniden içeri girirem. Stulu onun yatağının yanına çekib eyleşirem, baxışlarımla 'başla' ifadesini söyleyirem. Onun gözünde qığılcımı göre bilirdim, keçmişdeki kimi sevinc qığılcımı.
-Amma düşünme ki men seni bağışlayacam...
Derinden ah çekerek ellerini sinesinde çarpazladı.
-Menim üçün bu dünyada çox deyerli bir xanım olub. Onun barmağı qanasa menim canımdan can gedirdi. Çox deyerli kiçik bir qızcığaz... Menim bacım. Sen onun haqqında bilirsen. Bizim valideynlerimiz ölende menim 15 onun ise 8 yaşı vardı. İkimiz de eyni yetimxanada böyümüşük. Amma men 18 yaşım olan kimi tez oranı terk etmeli oldum. Müdüre xanım çox sağolsun her gün onu görmeyime icaze verirdi. Bu dünyada başqa doğma

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 29 >>