men iki adam öldürmüşdüm. İki insanın canını almışdım. Yalnız bundan sonra men istediyim melumatı elde edib Azerbaycana qayıtdım. Bacımın hamile qaldığı insanı xüsusi kirli dunyadakı elaqelerime esasen tapdım. Ve bu bilirsen kim idi?
Men maraqdan qaşlarımı qaldırdım. Amma onun üzündeki üzüntü ve keder ifadesi mene nese qorxunc bir xeber vereceyi hissini aşılayırdı. Acı acı gülümseyib:
-Senin ailen bütövlükde menim heyatımı ve her şeyimi mehv etdi! -yanındakı stekanı yere zerble çırpıb sanki özüne saxladığı bu sirri nehayet ictimaileşdire bildiyini dünyaya elan edirdi.
Yere düşen şüşe stekanın qulaq batırıcı sınma sesini eşitmemek üçün ellerimle qulaqlarımı tutmuşdum.Onun aqressiv hereketi ve gözlerindeki qorxunc ifade ucbatından men söhbeti yarımçıq saxlayaraq otaqdan çıxmışdım. Çıxmazdan evvel bu doğru deyil deye çığırıb qapını xestexana qaydalarına zidd bir şekilde çırpdım. Süretli addımlarla 6 mertebeli xestexananın bütün dehlizlerini dolaşaraq fikrimi yayındırmağa, düşünmeye çalışırdım. Onun bacısı , neşe aludeçisi idi menim atam ise bu mafianın içersinde yer almış biri idi. Menim atam bele hereket etmezdi. O öz vefat etmiş xanımını çox sevirdi ve cavan bir qızcığaza göz dikmezdi. Hele onun bedenini zeherle dolduracaq qeder vicdansız ola bilmezdi. Qeribe düşüncelerimle heyecanlı halda dehlizlerde o baş bu başa getsem de bütün sualların cavabının Hesende olması gerçeyi ve bunun mene verdiyi çaresizlik, onu dinlemek mecburiyyeti meni çox az hallarda hiss etdiyim derin qezeb hissine bürüyürdü. Men onun otağına qayıdıb qapını açan kimi o mene teref baxmağa macal tapmamış meni en çox qorxudan sualı verdim:
-Senin menimle sevgili olmağın , hamısı yaşadıqlarımız intiqamın parçası idi?
Gözleri nemden parlayarken başını buladı:
-Yox , bu bele deyil.
-Sen, -udqundum boğazı agrıyan kiçik uşaqlar kimi sanki bütün tüpürceyimi yığmış ve hamısını bir anda udmağa çalışırdım-heç olmasa meni sevmisen?
-Heqiqetleri eşitmeye gücün çatar? Meni sona qeder dinlemeyini

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 29 >>