yazıgım gelir
Raqib. Anlamadım
Nezrin. Qaqaş besdide
Zernigar. ( Gülür )
Ramile. Allahu ekber bu saat elimde qalacaq ee
Nezrin. Qaqaş besdi
Zernigar. İşin olmasın Nezrin uşaqla zarafat edirde
Orxan. Sen bu Ramile ye nece dözürsen anlamram vallah. Ay qardaş bu adamı iki güne öldürer ee
Ramile. Orxan!
Anar. Orxan ilde bir defe gelirsen ondada qızı qıcıqlandırmada
Nezrin. Qaqaş Anar düz deyir
Anar Nezrinin agzın dan öz adın eşidende çox qeribe olur bir anda keçmiş ve yaşananlar yada düşür
O an Nezrin de Anara baxır. Gözler toqquşur. Bunuysa sadece ikisi anlayır. Qefilden her ikisi gözlerin çekir.
Raqib. Ne bilim ay Orxan birteher dözürem de
Raqibin sesi her ikisini keçmiş den ayrır.
Zernigar. A bala indi buların yeri deyil yol gelmisiz keçin rahatlanın sonra bir birnizle savaşarsız
Orxan. Yaxşı
Nezrin ve Ramileden başqa her kes qonaq otagında oturur. Bu vaxt Rüqeyya (Ramile ve Raqibin qızı) qaçaraq Orxanın qucaqlayır
Rüqeyya. Orxan dayı uraa Orxan dayı gelib
Orxan. Can dayı.
Çay süfresi hazırlanır.
Orxan qucagında Rüqeyyanı öpür ezizleyir, hemde arada Ramileni qıcıqlandırır.
Orxan. Allahdan qızı özüne oxşamıyıb
Ramile. Mene oxşayıb!
Orxan. Sene oxşasa öhdesinden gelmek çetin olardı
Anar. Besdi da
Raqib. (Gülür )
Zernigar. Anar oglum onların xasiyyeti eledi her defe bir birlerini görende didişirler
Anar. Bilirem evvelde eleydi
Orxan. Pahhh deyene bax guya sen evde Nezrinle didişmirdin?
Anar. (Tutulur )
Bu an Rövşen qucagında oglu ile otaga daxil olur. Yusif Rövşenin qucagından düşüb Orxanın qucagına atılır.
Rövşen. Xoş gelmisen Orxan
Anarın bütün diqqeti Rövşene yönelir.
Rövşen. ( Anara baxaraq ) sizde Xoş gelmisiniz cenab reis
Anar. Çox sagolun
Orxan. Aydaa reis of bura o cür söhbetlerin yeri deyil bura evdir Anar da qonaq.
Zernigar. Bala Orxan düz deyir bura bölme deyilki evdi. Anar Nezrinin xalası ogludu ve senin evine qonaq gelib o cür müraciet yeri deyil
Rövşen. ( Susur )
Rövşen heç ne demeden masada oturur.

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 >>